Ah, de wilg. De perfecte aanvulling op uw siertuin! Ze zijn een van de eerste planten die in het voorjaar bloeien, waardoor ze een topkeuze zijn voor veel tuiniers.
De bloemen, of "katjes", zijn pluizige bloempjes die op kleine katjes lijken. De Chinezen gebruiken wilgen als versiering tijdens een deel van het nieuwe maanjaar.
Men gelooft dat het voorspoed zal brengen voor het komende jaar. Het is ook een populaire paasdecoratie.
Maar wat is deze plant precies? Is het een boom of een struik? Hoe groeit het en hoe houd je het in stand? Laten we een duik nemen in de geschiedenis van dit wilgenfamilielid. In dit artikel ontdek je alles wat je moet weten om je eigen wilg in je tuin te kweken! Goede producten om ziekten/plagen van Wilg te elimineren:
Luister naar dit bericht op de Epische Tuinieren Podcast Abonneer u op de Epische Tuinieren Podcast op iTunes
| Algemene naam(namen) | Kutwilg, grijze wilg, geitenwilg, grote vale, grijze wilg, grote grijze wilg, grijze wilg |
| Wetenschappelijke naam | Salix discolor, Salix cinerea, Salix caprea |
| Familie | Salicaceae |
| Oorsprong | Sommige soorten in Noord-, Amerika. Anderen in Europa, Azië, Noord-, Afrikaans continent. |
| Hoogte | Afhankelijk van het type, overal van 1,8 m tot maximaal 14,6 m |
| Licht | Volle zon |
| Water | Veel water, geeft de voorkeur aan constant vochtige grond |
| Temperatuur | Gematigd klimaat. Kan goed tegen koude winters. Kan langzaam groeien in warme klimaten. |
| Vochtigheid | Kan vochtigheid verdragen |
| Bodem | Goed doorlatend tot drassig, zolang het maar constant vochtig is |
| Kunststof | Niets vereist, behalve compost of bladvorm, maar kan indien gewenst een uitgebalanceerde meststof gebruiken |
| Voortplanting | Stekken of door zaad |
| Plagen | Bladluizen, schildluizen, rupsen, geïmporteerde wilgenbladkever. Ook vatbaar voor sommige schimmelinfecties zoals bacteriële twijgziekte, bladziekte, bladvlek, echte meeldauw en roest. Takken kunnen barsten tijdens vries-/dooicycli in de winter. |
Hoewel het zeker een familielid is van de wilgenfamilie, groeit het vaak meer als een struik. Oudere exemplaren worden bomen, maar ze hebben meestal zwakkere takken die niet veel gewicht kunnen dragen.
Kutwilgen produceren enorme hoeveelheden nectar en stuifmeel. Deze nectar en stuifmeel ondersteunen de lokale populaties van nuttige insecten en andere dieren in het wild.
In sommige gebieden leeft maar liefst 10 procent van de nuttige insectenpopulatie van de opbrengst van deze plant! Er zijn 3 verschillende Salix-soorten die kutje willows worden genoemd.” Laten we ze nu overlopen. Salix verkleuring, 'American Kutje Willow', 'Glaucous Willow' De Amerikaanse wilg komt het meest voor in de noordelijke delen van de Verenigde Staten en tot in Canada.
Maar het kan in de hele VS worden gekweekt. Salix discolor produceert een roodachtige knop die zich langzaam ontwikkelt tot een zilverwit harig katje.
Als het katje begint te bloeien, zal het ofwel geel worden tot een mannelijke bloesem of wit en pluizig blijven als een vrouwelijke bloesem. Salix-verkleuring kan een hoogte bereiken van maximaal 6,1 m, maar is vaak veel kleiner, vooral in drogere delen van het land.
Planten in warmere klimaatgebieden worden vaak niet veel hoger dan 1,8-2,4 m hoog. Salix caprea, 'Goat Willow', 'Pussy Willow', 'Great Sallow' De bloesems van Salix caprea, de geitenwilg, beginnen ook als kleine witte katjes.
De katjes zijn iets groter dan de Amerikaanse wilg. Na verloop van tijd rijpen de wilgenkatjes van geiten tot veel grotere bloesems met lange rankachtige bloemen.
Mannelijke bloemen hebben door hun stuifmeel een felgele verkleuring. Vrouwelijke bloemen neigen naar een groenachtige tint.
Geitenwilg heeft zijn naam mogelijk te danken aan het zijn van een bladervoeder voor geiten. Deze kleine boom wordt zelden veel groter dan 5,5-10,1 m hoog.
In feite neigt het naar meer een dwerggewoonte. Niet zo klein als Salix verkleurt, kan het een prachtige sierboom worden in koelere klimaten.
Pro-tip: er is een ondersoort van de geitenwilg, Salix caprea pendula. Het wordt ook wel de treurwilg genoemd vanwege zijn gebogen takken die naar beneden hangen.
Probeer het eens als je wat unieke schoonheid aan je tuin wilt toevoegen! Salix cinerea, 'Grey Willow', 'Large Grey Willow', 'Grey Sallow' De grootste van de variëteiten, Salix cinerea kan tot 14,9 m hoog worden als een oudere boom. Het neigt naar een borstelige groeiwijze en creëert opstanden van wilgenstengels van gemiddeld 4,0-5,5 m hoog.
De mannelijke bloemen zijn ook diepgeel vanwege de verspreiding van stuifmeel. Vrouwelijke bloesems zijn groenachtig grijs van tint.
Ze rijpen om zaden te produceren die door de wind worden meegesleept. Kattenverdeling op Salix cinerea heeft de neiging om te clusteren aan de toppen van takken.
Bladknoppen vormen zich ook langs de takken. Ze hebben meestal een single bloem waaromheen zich grote bladeren vormen.
Het meest gecompliceerde deel van de zorg voor deze prachtige plant is ervoor te zorgen dat er voldoende water is, want het zijn waterminnende planten. Maar laten we de belangrijkste aspecten doornemen om ervoor te zorgen dat u een weelderige en gezonde plant krijgt!
Deze struiken en bomen zijn volle zonplanten. Ze kunnen ook wat halfschaduw verdragen, vooral in warmere klimaten.
De Salix-soorten die tussen wilgen bestaan, geven de voorkeur aan natte grond. Ze kunnen gemakkelijk drassige omstandigheden aan.
Als de grond te goed doorlatend is, wordt hun groei belemmerd. Verder helpen ze de nattere omgeving in evenwicht te brengen door het water op te drinken en op te slaan voor later gebruik.
Ze kunnen korte tijd droogtetolerant zijn. Zorg ervoor dat u ze ver weg plant van septic tanks, rioolleidingen en waterleidingen. Hun wortels groeien erg diep en zullen door pijpwanden heen boren!
Hoewel we voor de meeste planten goed doorlatende grond aanbevelen, hebben wilgen het niet nodig. Ze hebben wijdverspreide wortels, dus grond die erg kleiachtig is, kan ervoor zorgen dat de planten langzaam groeien. De beste grondkeuze is 1 dat wil zeggen:
Wilgen kunnen op zandgrond groeien, maar worden vaak niet zo groot als ze zouden kunnen in rijkere bodemgesteldheid. Het hangt allemaal af van de hoeveelheid water die ze hebben.
In delen van het noordoosten van de Verenigde Staten groeien ze langs rivieroevers of in gebieden met stilstaand water... zandgrond of niet. Pro-tip: Om je grond vochtig te houden, verspreid je 5,1-10,2 cm bodembedekking rond je wilg.
Als je de jouwe in een container kweekt, moet je hem bemesten. Ofwel een uitgebalanceerde vloeibare meststof of een korrelige meststof zal werken.
Als u een korrelige meststof gebruikt: strooi deze weg van de stam naar de rand van uw container. Bij gebruik van vloeibare mest: naast de stam aanbrengen.
Wanneer u in de volle grond plant, hoeft u niet te bemesten. De wortels zullen een heel eind uitsteken en betere grond vinden.
Regelmatige toepassingen van compost of bladvormmulch verspreid over de basis is ongeveer alles wat het nodig heeft om te gedijen. Het toevoegen van je compost is eenvoudig: smeer een dikke laag vanaf de stam tot ongeveer 0,9 m vanaf de stam. Na verloop van tijd levert het essentiële voedingsstoffen aan de wortels van je plant.
Je kunt vermeerderen door stekken of via zaaddistributie. Vermeerderen door stekken
U kunt wachten tot de wortels zich ontwikkelen of plant direct in de grond. Als u wortels wilt ontwikkelen, plaatst u uw stek in een bak met water.
Ververs het water om de paar dagen. Het kan een paar weken duren voordat de wortels zich beginnen te vormen.
Dompel bij direct planten het afgeknipte uiteinde in wat wortelhormoon en locatie minimaal 10,2 cm van de stek ondergronds voor stabiliteit. Water vaak.
Wortels zouden zich binnen een paar weken moeten ontwikkelen. Vermeerderen door Zaden Zaden vormen zich in de vrouwelijke katjes.
Als ze klaar zijn, beginnen de katjes hun zaden vrij te geven die nog aan een deel van de witte pluisjes vastzitten. Om ze te verzamelen, plaatst u een papieren zak over de tak en schudt u deze om levensvatbaar zaad in de zak te laten vallen. Als je ze plant, doe dat dan met hun pluisjes er nog aan.
Er zijn 2 mogelijkheden voor het snoeien van wilgen: hakhoutsnoei of vormsnoei. Hakhout Snoeien Als u lange, rechte stelen wilt voor gebruik in bloemstukken, kies dan voor hakhoutsnoei. Bij deze manier van snoeien haal je de hele plant af op 15,2-30,5 cm van de op de grond, zodat alleen de stam nog overeind staat.
Als zich nieuwe scheuten vormen, worden dat lange, rechte stengels. U kunt ze trainen om een levende boog te vormen door er stijf ijzerdraad of een frame aan toe te voegen. Of u kunt ze oogsten voor bloemstukken!
Vormsnoei Vormsnoei moedigt je plant aan om een dichtere groei te vormen. Om vormsnoei uit te voeren verwijdert u dode takken volledig en snoeit u oudere takken met een derde terug.
Als het oudere plantmateriaal eenmaal in vorm is gesnoeid, snoei dan alle jonge takken die uit de gewenste vorm steken terug. Na verloop van tijd krijgt u een veel dichtere plant in de vorm van een struik of een kleine boom.
Het is moeilijk om schietwilgen in een pot te kweken als ze ouder worden. Het kweken in potten wordt meestal gebruikt om met jonge planten te beginnen. Door de brede, dichte en uitgespreide wortelmassa raken ze in potten vaak wortelgebonden.
Bij het verpotten van stekken die u in een pot heeft geworteld, verdubbelt u de grootte van uw pot bij elke verpotting. Probeer de wortelmassa bij het verpotten te scheiden. Als ze wortelgestrengeld zijn, kan dit moeilijk zijn, maar het is noodzakelijk voor de gezondheid van de plant.
Verplant grotere planten in de grond, zodat hun wortels zich kunnen blijven verspreiden. Zo is de kans op een gezonde plant het grootst.
Het is mogelijk om schietwilgen te trainen om als bonsai te groeien, maar ze houden het zelden zo lang vol als andere geminiaturiseerde planten. U kunt een gezonde bonsaigroei bevorderen door uw planten regelmatig te snoeien en een pot te gebruiken die breder is dan de bovenkant van de gewenste plantgrootte. Maar Salix bonsai kunnen lastig te onderhouden zijn, dus ik raad ze niet aan voor beginners.
Kussenwilgen zijn een veerkrachtige plant, zelfs in kweekomgevingen die vijandig lijken. Toch zijn er een paar dingen waar je op moet letten bij het kweken van deze planten.
Of je nu een struikachtige, lage groei stimuleert of probeert een boom te ontwikkelen, hier zijn een paar problemen die je kunt tegenkomen.
Hoewel veel mensen hun schietwilgen nooit hoeven te bemesten, kunnen er soms onevenwichtigheden in de voedingsstoffen in de grond optreden. U zult de klassieke tekenen daarvan zien.
Bijvoorbeeld, op de foto in het "snoeien" segment hierboven, kunt u 1 zeer vergeeld blad zien dat verbrande randen lijkt te hebben.
Dat is een veel voorkomend teken van een fosforgebrek dat gemakkelijk te herstellen is. Als je tekenen begint te zien van een tekort aan voedingsstoffen en je hebt niet bemest, voeg dan extra voedingsstoffen toe aan de grond.
Om te proberen langere stengels te kweken, is meer stikstof nodig om de plantengroei te stimuleren. Als u lange stengels wilt kweken om te oogsten, moet u in de herfst wat extra stikstof toevoegen om een vroege ontwikkeling te stimuleren.
In de laat wintermaanden kunnen de vaak broze takken scheuren en breken onder het gewicht van ijs en sneeuw. Het is een goed idee om zware sneeuwophopingen van uw schietwilgen af te kloppen voordat ze uw plant kunnen beschadigen.
Tip voor koud weer: Het constante vriezen en dooien kan scheuren in het hout veroorzaken. Verwijder aangetaste takken zodra de vorstperiode voorbij is om ziekten of insectenplagen te voorkomen.
Voordat we ingaan op het typische ongedierte, vind ik het belangrijk op te merken dat deze planten een belangrijk onderdeel vormen van het voedsel van een groot aantal wilde dieren. Herten eten de bladeren en takken.
Eekhoorns eten de bladeren. Sommige soorten muskusratten en bevers eten ook bladeren en takken van deze struikachtige plant. In stedelijke gebieden is dit waarschijnlijk geen probleem, maar als u in een landelijke omgeving woont, is het goed om te weten!
Bladluizen en schubben insecten kunnen een probleem vormen voor de boswilg. Beide kunnen worden geëlimineerd door regelmatige toepassing van neemolie op de bladeren en takken. Sprays met pyrethrine, zoals Safer Brand Yard & Tuin Sprayen, kunnen ook effectief zijn.
Zowel nuttige als schadelijke rupsen vinden in de schietwilg een goed onderkomen. Terwijl u veel vlinderpoppen aan de takken ziet hangen, kunt u ook de larven van een aantal motten ontdekken, die aan het kauwen is.
Bacillus thurigiensis, ook bekend als BT, kan worden gebruikt om rupsen van je plant te verdelgen. Deze bacterie maakt echter geen onderscheid tussen plaagrupsen en vriendelijke rupsen, dus zorg ervoor dat je geen vlinders hebt voordat je dit gebruikt!
De ingevoerde wilgenbladkever, Plagiodera versicolora, veroorzaakt in zijn larvale vorm skeletvorming van bladeren. De volwassen vorm kan grote gaten in bladeren achterlaten. Deze kever kan worden geëlimineerd met BT, maar dezelfde voorzichtigheid geldt als hierboven.
Er zijn een heleboel ziekten die grote schade kunnen toebrengen aan uw schietwilgen. Hier volgt een korte lijst, samen met enkele manieren om ze te behandelen.
Bacterievuur Bij bacterievuur zijn donkere strepen langs de takken te zien, en het kan kanker veroorzaken op takken en de stam.
Bacterievuur Bacterievuur veroorzaakt verwelking en het afvallen van bladeren. Het kan er ook toe leiden dat de plant geen fotosynthese meer kan uitvoeren. Verwijder door blaarvorming aangetaste bladeren of takken en gooi ze weg. Een koper fungicide kan effectief zijn bij de behandeling van deze schimmelinfecties.
U kunt ook bladvlekken behandelen met behulp van koperschimmelwerende middelen. Dit wordt meestal veroorzaakt door anthracnose schimmels, en is verwant aan bladvlekkenziekte.
Echte meeldauw is een minder schadelijk probleem en is goed te behandelen. U kunt neemolie of koperschimmelwerende middelen gebruiken om ook dit probleem te verhelpen.
Sommige vormen van roest kunnen uw schietwilg aantasten. Roest veroorzaakt oranje of rode blaasjes aan de onderkant van de bladeren. Verwijdering en vernietiging van het geïnfecteerde materiaal verhelpt dit probleem meestal.
A: Vaak worden ze gebruikt als onderdeel van bloemstukken, zowel vers als gedroogd. Als je ze direct na het openen van de katjes afknipt en ze laat drogen, blijven de donzige katjes zitten. De stengels krijgen een gelijkmatige bruine kleur, waardoor ze een opvallende aanvulling vormen op droge arrangementen.
In verse arrangementen zullen de katjes zich verder ontwikkelen tot volle bloemen, omdat de stengels nog steeds toegang hebben tot water. Deze pluizige bloesems worden vaak gebruikt als onderdeel van Chinese nieuwjaarsvieringen, samengebonden in trossen met rood vilt. Omdat ze in water wortels ontwikkelen, is het mogelijk ze als vers arrangement te gebruiken en ze later te planten!
A: De gemakkelijkste manier om uw takken te drogen met behoud van de kleine, pas geopende katjes, is om ze tentoon te stellen.
Knip de takken direct na het openen van de katjes af en locatie ze in een droge vaas, of bundel ze zoals hierboven afgebeeld. Laat ze drogen terwijl je ze tentoonstelt!
A: Nou, ja en nee. Er zijn online afbeeldingen te vinden van een felroze schietwilg. Maar dat zijn meestal gedroogde takken waarvan de katjes geverfd zijn.
Er IS 1 plant die wel roze gekleurde katjes produceert. Inheems in de gematigde streken van Azië (vooral Japan), produceert Salix chaenomeloides roze gekleurde katjes.
In de Verenigde Staten is hij zo zeldzaam dat ik hem niet als een van de meest waarschijnlijke variëteiten heb genoemd, maar hij wint snel aan populariteit via geïmporteerde planten. Het kan moeilijk zijn om eraan te komen, maar voor de kleur van de katjes kan het de moeite waard zijn!
A: Zoals alle wilgen, bevatten schors en bladeren van de schietwilg salicine. Salicine werd door inheemse stammen veel gebruikt als pijnstiller, maar werd uiteindelijk door de medische industrie chemisch ontwikkeld en werd een hoofdbestanddeel van een veelgebruikt medicijn: aspirine.
Zoals met elk soort medicijn, is het het beste om uw arts te raadplegen voor gebruik, vooral wanneer het gaat om een natuurlijk product. Maar het is een traditioneel medicinaal gebruik voor zowel de schietwilg als de meeste andere wilgensoorten!
Ben je klaar om deze prachtige sierplant te planten? Ik in ieder geval wel! De pluizige kleine katjes maken het de moeite waard. Als hij na de bloei uitloopt, krijgt hij een rijk groen bladerdek.
Heeft u al eens schietwilgen gekweekt? Wat is jouw favoriete soort? Laat het me weten in de comments!