Lamsoor, lisdodde, kruisbes … we hebben de neiging om planten naar onze harige vrienden te vernoemen. En als er een plant zijn naam verdient, is het wel de ezeltjes-staart.
De lange, hangende stelen van deze vetplant zitten vol met dikke bladeren, waardoor het de vorm en visuele textuur van een sedum morganianum heeft! Afgezien van opvallende details, wordt de staart van burro gewaardeerd als zowel droogte als een schaduwtolerant vetplant. In warme klimaten gedijt het het hele jaar door buiten.
Voor koude gebieden kun je sedum morganianum als uitstekende kamerplant kweken. En in welk klimaat je ook leeft, de staart van burro ziet er fantastisch uit tussen andere vetplanten en cactussen.
In dit artikel zullen we alles leren over de verzorging van burro's staart en wat kip drijft. Met wat oefening en geduld heb je al snel een mooie, bloeiende vetplant! Goede producten bij Amazone voor het kweken van Burro's staart:
In de wetenschappelijke wereld staat de Burro's Tail bekend als Vetkruid morganianum. Vetkruid is een populair geslacht van de Crassulaceae-familie, die de meeste van de oh-zo-trendy vetplanten voor kamerplanten bevat.
Het wordt meestal herkend aan lange en lommerrijke stengels, maar de 400+ soorten variëren sterk. Sommige sedumsoorten zijn onlangs heringedeeld onder het geslacht Hylotelephium, maar de staart van Burro blijft een echte sedum.
Burro's staart wordt soms ezelsstaart of paardenstaart genoemd (elke staart zal het doen, echt waar!). Misschien wel de meest voorkomende cultivar is S.
morganianum 'Burrito'. Ongeacht de gebruikelijke namen, deze vetplant komt inheems uit het zuiden van Mexico.
Het is gewend aan warme temperaturen en is thuis verspreid over rotstuinen. De staart van de ezel is een groenblijvende vaste plant.
De achterblijvende stengels kunnen tot 1,2 m lang worden en zijn dicht opeengepakt met vlezige bladeren. Deze bladeren zijn bleek blauwgroen of grijsgroen en spiraalvormig strak om de stengel.
Ze zijn bedekt met farina, een epicuticulaire was die werkt als een natuurlijke zonnebrandcrème en water afstoot om rotting te voorkomen. Vetplanten hebben meestal een bloemstengel die boven de rest van de plant uitschiet.
De staart van Burro houdt zijn bloemen echter dicht bij huis. De bloeiwijzen ontluiken aan het uiteinde van een stengel en sluiten deze af in felroze of rode bloesems.
De bloemen zijn stervormig - een kenmerk dat wordt gedeeld met de meeste andere sedums. Burro's staartplanten bloeien zelden als ze binnenshuis groeien, omdat ze eerst in roest moeten gaan.
We zijn gewend om in de winter plantenrust te zien, maar dat is niet altijd het geval bij vetplanten. Ze volgen geen interne klok.
In locatie daarvan gaan volwassen planten slapen wanneer de groeiomstandigheden ongunstig worden. Dit valt vaak samen met de winter aangezien de temperatuur daalt.
Sedum gaat echter meestal slapend in de hitte van de zomer en groeit door de winter en de lente (onthoud dat het uit het zwoele Mexico komt). In de koudste maanden kan het echter een korte rustperiode duren voordat het vegetatieperiode wordt hervat.
Als je van de textuur van sedum morganianum houdt, maar wat meer kleur wilt, kijk dan eens naar de Jelly Beans plant! Beide behoren tot het geslacht Vetkruid, maar snoepjes hebben levendige roze punten. Deze mede-sedum is klonteriger dan de staart van de ezel, maar lijkt nog steeds erg op elkaar.
Burro's staartverzorging is zoals de meeste vetplanten, maar met enkele belangrijke uitzonderingen. Lees hoe u voor deze achterblijvende vetplanten moet zorgen om uw burro blij te houden!
Zet je vetplant op een plek waar hij elke dag 4-6 uur gefilterd zonlicht krijgt. Vermijd felle, volle zon met deze plant, omdat bij helderdere omstandigheden de bladeren gemakkelijk kunnen verbranden.
Burro's staart zal in de schaduw groeien zolang hij overdag wat indirect licht krijgt. Burro's staartplanten hebben een winters vegetatieperiode, maar dat betekent niet dat ze winterhard zijn.
Ze komen immers inheems uit Mexico, waar de temperaturen nauwelijks onder het vriespunt komen. Hun voorkeurstemperatuur ligt rond de 21,1°C in de zomer en minstens 4,4°C in de winter en lente.
Als het kouder is, zal de staart van je ezel waarschijnlijk inactief worden of bevriezen. Tuinders die in USDA-zones 9-11 wonen, zouden geen probleem moeten hebben om deze veelzijdige plant buiten te kweken.
Een van de belangrijkste onderdelen van de verzorging van de burro's tail is een goede watergift. Hij heeft de 'weken en drogen' methode nodig, die we gebruiken voor de meeste droogtetolerante vetplanten. Boots woestijnregen na door de grond volledig te laten uitdrogen en dan rijkelijk water te geven. U kunt de grond zelfs een paar dagen droog laten staan voordat u hem weer vochtig maakt.
Geef minder water tijdens de zomer wanneer uw plant in roest is (dit geldt waarschijnlijk niet als u sedum morganianum binnenshuis kweekt). Zorg er echter het hele jaar door voor dat je alleen water geeft aan de basis van de plant. Als de bladeren en stengels nat worden, kan dat snel ziekten en plagen uitlokken.
Net als in een woestijn hebben we zandgrond nodig die goed draineert (voorgemengde cactusgrond is perfect!). Het water moet er vrij snel doorheen lopen zonder dat het zich ophoopt. Het is ook belangrijk dat de pot die je gebruikt op zijn minst 1 goed drainage gat heeft.
Burro's tail plant is vrij ongevoelig voor de vruchtbaarheid van de grond, dus hij groeit ook goed in arme grond. Ze gedijt goed in groeimediums die een licht zure of neutrale pH hebben.
Het burro's tail vetplantje vraagt niet veel (of niets!) als het op bemesting aankomt. Deze stap is volledig optioneel. Als u besluit uw ezelstaartplant een oppepper te geven, bemest hem dan lichtjes met een langzaam vrijkomende, uitgebalanceerde meststof aan het begin van het groeiseizoen.
Succulenten worden vaak gezien als kleine planten, omdat ze zo in de winkel worden verkocht. Maar de meeste worden behoorlijk groot (in dit geval tot wel 0,9 m of meer!).
Met dat formaat en zijn dicht opeengepakte stengels, is boerenstaart een zware plant. Als je hem in een pot kweekt, gebruik dan een stevige pot die dit succulente beest kan dragen. Wees extra voorzichtig bij het kiezen van een bloempot als u van plan bent om een hangmand te gebruiken.
Zelfs met de juiste pot kan de staart van uw burro een beetje onrustig worden. Knip met een schone schaar ongewenste stengels weg en zet ze opzij voor vermeerdering. Verwijder echter niet meer dan een derde van de plant per keer. Houd de gewonde stengels zo droog mogelijk tot ze genezen zijn.
Zelfs als u de plant buiten kweekt, is het onwaarschijnlijk dat u bloemen van uw ezelstaartplant krijgt. We moeten het dus hebben van vegetatieve vermeerdering (dat gaat toch sneller dan zaden sparen en planten).
Net zoals je een stengel zou snoeien, knip je een gezond stuk af net onder een bladknoop. Verwijder voorzichtig alle afzonderlijke bladeren van het onderste derde deel van de stengelstekken. Boerenstaart is een tere plant, dus u zult waarschijnlijk wat extra bladeren afknippen tijdens dit proces. Zolang ze netjes zijn afgebroken, verzamel ze en vermeerder ze samen met je stengelstekken!
Laat je stekken een paar dagen buiten drogen. Het afgesneden gedeelte zal 'eelt' vormen, wat de binnenkant beschermt tegen infectie. Terwijl u wacht, maakt u een ondiepe bak met goed gedraineerde grond klaar.
Prik met een potlood een gat in de grond en steek dan uw burro's staartstek tot aan de bladeren in de grond. Leg de bladstekken boven op de aarde. Besproei vervolgens de grond en de bladpunten met een spuitfles. Houd ze een paar weken constant vochtig en je zult al snel kleine worteltjes en nieuwe groene groei zien!
Een groot voordeel van het kweken van de sedum morganianum als kamerplant is dat ze niet veel problemen hebben. Toch zullen we een oogje in het zeil houden voor mogelijke hikjes.
Zoals we al even aangaven, vallen de bladeren van deze vetplant gemakkelijk af. Er gewoon langs vegen of de pot verplaatsen kan eindigen in een plant met gapende tanden.
Dit is echter geen teken van een ongezonde vetplant, maar gewoon eentje die met zorg moet worden behandeld. Als er bladeren afvallen, haal ze dan uit de grond en gebruik ze voor vermeerdering. Als je kunt, vermijd dan het verplanten van je burro's tail succulent.
Veel andere vetplanten kleuren rood in fel licht, dankzij de productie van carotenoïden (hetzelfde pigment dat wortelen oranje maakt!). Helaas missen de burro's tail planten dit beschermende pigment, waardoor hun blauwgroene tint gevoelig is voor zonnebrand.
Als ze te veel warm zonlicht krijgen, verliezen de groene stengels en bladeren hun kleur en gaan ze rimpelen. Als je Als je dit ziet gebeuren, verplaats dan onmiddellijk de staartplant van je ezel naar wat lichte schaduw. De beschadigde bladeren zullen zich waarschijnlijk niet herstellen, dus je kunt ze wegsnoeien voor cosmetische doeleinden.
Tenslotte moeten alle succulenten op hun hoede zijn voor overbewatering (vooral binnenshuis). Zelfs een beetje teveel water kan de wortels, stammen en bladeren doen rotten.
Als je ooit twijfelt of je vetplant water nodig heeft, geef hem dan geen water! Als uw eikel toch te veel vocht krijgt, wacht dan tot de grond droog is en wacht dan een week of langer voordat u weer water geeft. Zorg er ook voor dat de pot een goed afwateringsgat heeft.
Gelukkig voor u trekken boerenstaartplanten niet veel ongedierte aan. Mocht u er toch een paar aantreffen, dan zijn het waarschijnlijk bladluizen. Deze kleine ettertjes zuigen het sap uit je planten, waardoor ze verkleuren en verzwakken. Een plaag die groot genoeg is, zal uiteindelijk je vetplant doden.
Het beste wat je kunt doen is voorkomen dat bladluizen zich überhaupt laten zien. Doe dit door het grondoppervlak vrij te houden en dood of ziek plantmateriaal te snoeien. Bewaar uw burro's tail sappig op een locatie met een goede luchtcirculatie, zodat er geen overtollig vocht tussen de bladeren zit. Als u bladluizen niet kunt voorkomen, behandel ze dan met neemolie, insecticidezeep of Diatomeeënaarde.
Wortelrot is een monster voor vetplanten. Wanneer te veel water de wortels verdrinkt, treedt rot op en verteert de plant.
Voorheen gezonde groei wordt papperig en zwart, met weinig kans op herstel. Maar als je er vroeg bij bent, kun je de rest van de plant redden.
Zodra je rot opmerkt, moet je de plant ontwortelen en alle verrotte wortels, stengels en bladeren wegsnijden. Als niet alle wortels weg zijn, kun je de plant weer in verse grond planten.
Hoewel het meestal wordt veroorzaakt door overbewatering bij vetplanten, is rot soms het gevolg van een bodemschimmel. U moet altijd de oude grond weggooien en de container wassen. In de grond gezette planten moeten elders worden gezet.
V: Hoe vaak moet je burro's tail water geven?
A: Als u binnenshuis een goed gedraineerde pot en aarde gebruikt, hoeft u slechts om de 2-3 weken water te geven voor een efficiënte verzorging van de burro's tail.
V: Is sedum morganianum giftig?
A: Nee, de ezelstaartplant is niet giftig voor honden, katten of mensen.
V: Hoeveel zon heeft een sedum morganianum nodig?
A: Sedum Morganianum heeft 4-6 uur gefilterd zonlicht per dag nodig (vermijd felle, volle zon met deze plant, zelfs als deze binnenshuis staat).
V: Waarom verschrompelt mijn sedum morganianum?
A: Als de bladeren papperig en verschrompeld zijn, heeft uw plant waarschijnlijk te veel water gekregen. Als de plant zijn kleur verliest, kan hij verbrand zijn en minder fel licht nodig hebben (indirect licht is net genoeg zonlicht voor deze sappig).