meirapen en koolrapen zijn kwetsbaar voor een aantal ziekten veroorzaakt door bacteriën, schimmels, oomyceten, en virussen. Veel van deze ziekteverwekkers tasten de bladeren van de planten aan en ruïneren de mogelijkheid om de groenen te eten of te verkopen. Andere tasten de knolraap- of koolraapwortels aan.
Lees verder om meer te weten te komen over deze ziekten en hoe u ze kunt bestrijden.
Een aantal bacteriële infecties kan knolrapen en koolrapen infecteren. Beginnen met schoon zaad kan helpen om deze infecties te beperken. Als u geen ziekteresistent zaaigoed kunt krijgen, kunt u het behandelen met water van 50°C om eventuele ziekteverwekkers in het zaaigoed te doden.
Bovendien gedijen deze bacteriën in vochtige omstandigheden, dus het vermijden van irrigatie boven het hoofd en het niet werken tussen de planten als ze nat zijn, helpt om te voorkomen dat een eventueel aanwezige ziekte zich over het gewas verspreidt.
Het is belangrijk om wilde kruisbloemige onkruiden te verwijderen die deze ziekten vaak kunnen herbergen - zoals wilde tuinradijs en herderstong - om te helpen eventuele destructieve bacteriën binnen de perken te houden en mogelijke verspreiding te voorkomen.
Gewasrotatie is een cruciale stap, omdat de bacterie kan overleven in gewasresten in de bodem. U moet tien minste twee jaar lang andere soorten planten telen, en maximaal vier jaar als uw planten zwartrot oplopen. Als uw planten toch een bacteriële infectie oplopen, kan een bespuiting met koperhydroxide (Kocide 3000) helpen voorkomen dat de infectie zich verder verspreidt.
Zwartrot is een van de schadelijkste bacteriële pathogenen die knolrapen en koolrapen kunnen infecteren. Veroorzaakt door Xanthomonas campestris pv. campestris, kan dit organisme de bladeren vernietigen en het vasculaire systeem van de plant binnendringen, waardoor een systemische ziekte in de hele plant ontstaat en uiteindelijk de plant doodt.
Zoals de naam al aangeeft, kun je eindigen met een zwarte, rotte plant als het organisme niet wordt bestreden.
Om deze ziekte te voorkomen, is het van essentieel belang dat je begint met schoon zaad, en je kunt zaad kopen dat gecertificeerd vrij is van zwartrot. Deze ziekte is bijzonder problematisch omdat je planten tot 14 dagen besmet kunnen zijn voordat ze symptomen vertonen. Tegen die tijd kan de ziekte zich al over uw hele gewas hebben verspreid.
Het eerste symptoom dat opvalt is meestal vergeling van de onderste bladeren. Volgroeide bladeren hebben vaak V-vormige laesies aan de randen. De nerven van de plant worden uiteindelijk zwart.
Voorkomen dat deze bacterie zich vastzet, is de beste manier om zwartrot te bestrijden.
Lees hier meer over het identificeren en beheersen van zwartrot.
Naast zwartrot kunnen nog 2 andere soorten bacteriën bladvlekken veroorzaken op knolrapen en koolrapen. De ene is een bacterie die nauw verwant is aan zwartrot - X. campestris pv. amoraciae (Xca) - en de andere is Pseudomonas syringae pv. maculicola (Psm).
Beide soorten bacteriën veroorzaken kleine, met water doordrenkte laesies die zich kunnen verspreiden en zich kunnen samenvoegen om de groenten te vernietigen. Beide soorten infecties veroorzaken gele halo's, maar je kunt ze uit elkaar houden omdat Xca veel opvallender halo's veroorzaakt.
Dit zijn ernstige infecties die moeilijk te bestrijden zijn en die uw oogst kunnen vernietigen. Psm infecteert planten bij lage temperaturen, meestal in het vroege voorjaar en de herfst. Xca-infecties treden daarentegen op bij warmere temperaturen. Dit is meestal een probleem in de zomer.
Net als bij zwartrot is het voorkomen dat deze bacteriën zich vestigen de sleutel tot het vermijden van bacteriële bladvlekkenziekte.
Lees hier meer over het identificeren en bestrijden van bacteriële bladvlekken.
Voor het geval u nog nooit van oomyceten hebt gehoord: dit zijn een groep organismen die vroeger als schimmels werden beschouwd, maar nu als watermijten worden geclassificeerd. Ze gedragen zich echter als schimmels!
Deze organismen doden hun gastheer niet, maar kunnen wel aanzienlijke schade toebrengen aan de bladeren. Net als bij de hierboven beschreven bacterieziekten is het voorkomen van de initiële infectie de beste manier om ziekten van oömyceten te bestrijden.
Zoals hun naam al aangeeft, houden watermijten van natte omstandigheden. Deze ziekten kunnen ook worden bestreden door kruisbloemige onkruiden te verwijderen en irrigatie tot een minimum te beperken.
Deze ziekteverwekker - Albugo candida - veroorzaakt gele vlekken op de bovenkant van de bladeren, en witte puisten die eruit zien als blaren aan de onderkant van de bladeren.
Witte roest is meestal geen ernstige ziekte. Soms kan de ziekte echter een systemische infectie veroorzaken, en zich over de hele plant verspreiden.
Er zijn geen geregistreerde fungiciden voor de bestrijding van witte roest.
Lees hier meer over het herkennen en behandelen van witte roest.
Daarentegen kan valse meeldauw, veroorzaakt door Peronspora parasitica, een ernstige ziekte zijn voor knolrapen en koolrapen, vooral onder koele omstandigheden zoals die in de herfst voorkomen.
Dit organisme kan jonge zaailingen doden en het groen ernstig aantasten. Ernstige infecties kunnen zich ook vanuit de kroon verspreiden naar de wortel en kraken veroorzaken.
Uw planten kunnen een lage infectie hebben waarvan u zich niet bewust bent en die zich plotseling over de rijen kan verspreiden wanneer de omstandigheden gunstig worden, bijvoorbeeld wanneer er veel vocht aanwezig is.
De symptomen zijn gele vlekken op de bovenste bladeren. Als de weersomstandigheden gunstig zijn, zal de onderkant van de bladeren vlekken of een bedekking van witte meeldauw vertonen.
Als u verwacht dat deze ziekteverwekker een probleem zal vormen, kunt u preventief behandelen met koperhydroxide (Kocide) of fungiciden.
Een aantal schimmels kan ziekte veroorzaken op de bladeren of de wortels van knolrapen en koolrapen.
Twee soorten van de schimmels Alternaria, A. brassicicola en A. brassicae, kunnen een cosmetische ziekte op knolrapen- en koolraapbladeren veroorzaken. Hoewel dit geen invloed heeft op de wortels, kan het de groen moeilijk verkoopbaar maken - zowel op de boerenmarkt als op uw eettafel - en visueel onaantrekkelijk maken.
Deze ziekte kan vrij gemakkelijk worden vastgesteld. Op de bladeren ontstaan vlekken, variërend van geel tot zwart, die zich vervolgens ontwikkelen tot concentrische ringen als een schietschijf. De ziekte kan zich verspreiden naar de zaaddozen, stengels, bladstelen en bloemen.
U kunt vaak voorkomen dat deze ziekte uw gewas aantast door ziektevrij zaad te planten, kruisbloemige onkruiden te bestrijden en uw best te doen om uw planten droog te houden.
Als uw knolraap- of koolraapplanten deze infectie toch oplopen, kunt u microben (biofungiciden) gebruiken om de ziekte te helpen bestrijden. Bespuitingen met koperhydroxide (Kocide) of synthetische fungiciden zijn andere mogelijkheden om deze ziekte te bestrijden.
Lees meer over het identificeren en behandelen van Alternaria Leaf Spot.
De ziekteverwekker Cercosporella brassicae is een andere schimmels die knolraap- en koolraapbladeren kan infecteren.
De letsels die hij veroorzaakt, variëren van grijs tot bruin, met lichtjes verdonkerde randen.
De schimmels kan zaad infecteren, of verspreid worden van kruisbloemige planten zoals vrijwilligers of onkruid. Een hoge vochtigheid en koele temperaturen bevorderen de verspreiding van dit soort infectie.
Het minimaliseren van vochtigheid op de planten en het bestrijden van kruisbloemige onkruiden zal helpen om witte stip onder controle te houden. Als u denkt dat de omstandigheden gunstig zijn voor de verspreiding ervan, kunt u wekelijks beschermende fungiciden spuiten.
Lees hier meer over het beheersen van witte vlekken.
De schimmels Colletotrichum higginsianum veroorzaakt kleine, ronde, droge laesies op de bladeren, en ernstige infecties kunnen de bladeren doden. Ook op de wortels kunnen zich grijze tot geelbruine laesies vormen.
De laesies maken besmette knolrapen en koolrapen ook vatbaar voor bacterieel voetrot.
Besmet zaad kan een bron van deze schimmels zijn, maar hij kan zich ook verspreiden via afgevallen bladeren en sommige soorten onkruid van wilde kruisbloemigen zoals wilde tuinradijs, herderstasje, wilde mosterd en pepergras.
De ziekte treedt meestal op bij vochtig, warm weer, en kan worden bestreden met fungiciden.
De bijzonder vervelende schimmels Plasmodiophora brassicae infecteert de wortels van knolrapen en koolrapen, waardoor ze vol gallen en sterk misvormd achterblijven.
De schade kan lijken te zijn veroorzaakt door nematoden, en kan moeilijk te diagnosticeren zijn.
Helaas kan deze schimmels overleven in de bodem gedurende meer dan 10 jaar en is bijna onmogelijk te elimineren.
Aangezien bestrijding geen optie is, is preventie uw beste kans. Plant enkel gecertificeerd ziektevrij zaaigoed en wees voorzichtig met het verspreiden van de schimmels van besmette planten.
Gezien het zeer brede gastheerbereik van Sclerotinia sclerotiorum, is het geen verrassing dat witte schimmels knolrapen en koolrapen kan aantasten. Deze ziekte - ook wel Sclerotinia houtrot genoemd - resulteert in witgrijze laesies op de stengels, en grijze laesies op de bladeren.
Een hoge vochtigheid en koele temperaturen bevorderen de groei van de witte schimmel.
Net als bij de meeste andere kwalen die hier worden beschreven, helpt het bestrijden van onkruid om besmetting te voorkomen. Wissel uw gewassen af om gedurende tien minste 3 jaar na de teelt in uw velden, tuinen of verhoogde bedden, niet-cruciferische groenten te planten.
Bladfungiciden kunnen helpen om witte schimmels te bestrijden.
Zowel wittekool- als perzikluizen verspreiden het rapenmozaïekvirus, dat ernstige gevolgen kan hebben voor planten.
Deze ziekte kan dode plekken en een kenmerkend patroon van gele en groene mozaïeken op de bladeren veroorzaken. De oudere bladeren kunnen geel worden en de groei van de plant wordt belemmerd.
Het knollenmozaïekvirus kan de opbrengst sterk verminderen.
De beste manier om deze ziekte te bestrijden is controleer de bladluizen. Een manier om dit te doen is reflecterende bodembedekking te gebruiken. Indien nodig kunt u hiervoor ook insecticiden gebruiken. Nuttige insecten kunnen een helpende hand bieden (eh, been? onderkaak?) ook.
Lees hier meer over het beheersen van deze virale infectie.
Talrijke bacteriële en schimmelziekten kunnen knolrapen en koolrapen aantasten. Daarnaast zijn de watermijten witte roest en valse meeldauw potentiële ziekteverwekkers, en kunnen raapmozaïekvirussen de opbrengst ernstig aantasten.
Maar dit is geen reden om de teelt van deze heerlijke knolgewassen te vermijden!
Kennis van de symptomen van infectie door deze ziekteverwekkers kan u helpen bij het diagnosticeren van deze kwalen, en bij het bepalen van de juiste bestrijdingsmaatregelen.
Door alleen gecertificeerd ziektevrij zaad te planten, kan worden voorkomen dat veel van deze ziekten worden geïntroduceerd of zich vestigen, hoewel opslagplanten en kruisbloemige onkruiden reservoirs van veel van deze ziekteverwekkers kunnen herbergen.