Ben je op zoek om je tuin op een slimmere, meer ecologisch verantwoorde manier te laten groeien? Een manier die de behoefte aan kunstmest vermindert of elimineert, en die beter is voor het milieu en het bodemvoedselweb? Dan is het tijd om omslag cropping te overwegen. Deels kunst en deels wetenschap, het is een milieuvriendelijke, lonende manier om je planten te voorzien van natuurlijke meststoffen en voedingsstoffen, ziekte- en plaagbestrijding, en verbeterde waterpenetratie en -retentie. Bodembedekkers zijn ook tijdbesparend en helpen tuiniers om het zware handwerk van erosiebestrijding, mulchen en wieden te verminderen.
Niet alleen commerciële landbouwers profiteren van dit efficiënte bodembeheersysteem - groenbemesters zijn even nuttig in kleine tuinpercelen als in de achtertuin!
Dit betekent dat u een echt verschil kunt maken voor zowel de gezondheid van uw tuin als het milieu in het algemeen, door slim te kiezen voor groenbemesting. Het is een vanzelfsprekendheid voor een gelukkiger tuin en ecosysteem!
Klinkt dat intrigerend? Leun dan achterover, ontspan, en kom bij ons voor een blik op de kunstzinnige wetenschap van omslag cropping - je tuin en lokale biosfeer zullen dol zijn op dit schone, chemicaliënvrije systeem.
Hier is alles wat we zullen behandelen:
Coverculturen spelen een dynamische rol op het veld van de boer, maar ook in de thuis-tuin.
Meestal geplant tussen oogsten of als winterbescherming, zijn het tijdelijke planten die voedingsstoffen leveren voor je groenten en de grond waarin ze groeien.
Maar ze vervullen ook vele andere nuttige taken gedurende het seizoen. De oorspronkelijke term "bedekkend gewas" verwijst naar hun gebruik als plaatsvervanger in lege bedden na de oogst, aangezien ze het bedoppervlak volledig bedekken.
Het gaat om snelgroeiende soorten met bekende heilzame eigenschappen die in wisselbouw met geldgewassen worden geplant om bepaalde bodemproblemen op te lossen. Thuis zijn "handelsgewassen" de bloemen, vruchten, kruiden en groenten die we graag telen.
Zij bieden groene oplossingen voor veel voorkomende problemen zoals bodemverlies door erosie, uitgeputte of voedselarme bodems en hinderlijk onkruid.
Na een bepaalde groeiperiode sterven de planten af door de winterse temperaturen of worden ze gemaaid, waardoor een beschermende bodembedekking ontstaat.
Als een bodembedekking niet gewenst is, is het alternatief om het loof en de wortels onder te ploegen als groenbemester, waardoor onmiddellijk voedingsstoffen worden toegevoegd en de bodemsamenstelling wordt verbeterd.
Dit volledig natuurlijke systeem vermindert of elimineert ook de behoefte aan synthetische meststoffen, en speelt ook een grote rol bij de bestrijding van plagen en onkruid.
Door de landbouwgeschiedenis heen zijn bedekkingsgewassen gebruikt om voedingsstoffen aan te vullen en de bodemstructuur van overwerkte bodems te verbeteren.
En bekende boeren hebben lang de voordelen van vruchtwisseling geprezen om vermoeide velden te vernieuwen en te verjongen.
In de eerste eeuw v. Chr. heeft de Romeinse dichter Vergilius de deugden ervan opgesomd in zijn verstandig, "De Georgica."
Hij drong met name aan op het gebruik van "gouden granen", "slank wikkegewas" en "zure luzerne" na de oogst van de handelsgewassen om de uitgeputte, uitgeputte bodem te blussen en tot roest te laten komen.
En de slimme boer George Washington stond erom bekend dat hij boekweit en rode klaver afwisselde met basisgewassen als tarwe.
Na eeuwenlang gebruik is de groenbemestingspraktijk in de periode na de Tweede Wereldoorlog echter zo goed als uitgestorven. In locatie daarvan werd een nieuw tijdperk van grotere gewasopbrengsten ingeluid via de Groene Revolutie.
Dit was een nieuw systeem dat gebruik maakte van designerzaden met een hoge opbrengst voor betere oogsten, plus het uitgebreide gebruik van synthetische meststoffen op waterbasis, herbiciden en pesticiden die de nieuwe hybriden nodig hadden voor optimale prestaties.
Ook werd gebruik gemaakt van mechanisatie op industriële schaal, zoals massale irrigatiesystemen en tractoren met verbrandingsmotoren die nu zo algemeen beschikbaar zijn om uitgestrekte stukken land te ploegen en in te zaaien.
Het gemak en de grotere opbrengst die dit systeem bood, werden snel omarmd door zowel de grootschalige boer als de tuinder.
Helaas schuilen er, naast de productiviteitswinst, talrijke problemen in de overvloedige opbrengsten.
Een van de directe en meest schadelijke gevolgen is de vervuiling die elke zomer optreedt als kilo's synthetische nitraten en fosfaten lekken uit in het afvloeiingswater dat in onze rivieren en beken terechtkomt en vervolgens de Mississippi afstroomt, waardoor dode zones ontstaan in de Golf van Mexico.
Een interessant en weldadig neveneffect van de Groene Revolutie is echter dat deze ook het ontstaan van de moderne biologische landbouwbeweging inluidde. Terwijl velen het nieuwe landbouwmodel omarmden, keek een voorhoede van biologische boeren opnieuw naar de wijsheid van dekgewassen om de bodem te vernieuwen en aan te vullen.
Vandaag de dag erkennen steeds meer grootschalige landbouwbedrijven, zowel organisch als conventioneel, de kosteneffectieve voordelen en nemen ze wisselteelt op als onderdeel van hun managementmodel.
En natuurlijk heeft het verbouwen van bodembedekkers thuis dezelfde gunstige invloed op onze eigen tuinen, en op onze directe en indirecte omgeving.
De voordelen van bedekte teelten zijn talrijk en gevarieerd. Hier is een blik op hoe gezond uw tuin kan zijn!
Hevig winterweer zoals regen, sneeuw en wind kunnen boerenkool bedden en velden snel ontdoen van kostbare bovengrond. Wintergewassen zijn 1 van de beste opties om bodemverlies door erosie tegen te gaan.
Geplant in de nazomer of vroege herfst, zorgt winterbedekking voor een levende bodembedekking die ofwel winter-gedood, ofwel winterhard is.
Bij winterharde planten sterft het blad af bij koude temperaturen en vormt het een bodembedekking bovenop de grond.
Winterharde planten overleven de winter en brengen nieuwe groei aan zodra het daglicht toeneemt. Dan worden ze in het voorjaar ondergeploegd als een levendige, groene mest om de grond te verrijken voor de volgende rotatie.
Deze winterzaaiingen vormen een gezonde, levende biomassa van gebladerte en wortels die de bodem zelfs bij zware seizoensstormen stevig op zijn locatie houdt en zo kostbare bovengrond vasthoudt. Bekijk de details op koud weer bedekt gewassen hier.
Gezonde tuingrond herbergt talrijke soorten bacteriën en schimmels, waarvan vele de plantengroei tien goede komen via het proces van de nutriëntencyclus.
Deze microkruipers voeden zich met de koolhydraten die planten via hun wortels vrijgeven. En sommige, zoals de stikstoffixerende Rhizobium-bacterie, koloniseren de wortels om voedingsstoffen te ruilen met de gastheerplanten in een symbiotisch ruilsysteem.
Gezonde microbiële kolonies trekken nuttige insecten en spinachtigen aan, zoals kevers, regenwormen en spinnen, die ze als voedsel beschouwen. En bloeiende gewassen zoals klaver trekken bestuivers aan, die in het vroege seizoen waardevolle nectar leveren voor belangrijke vliegende insecten zoals bijen en vlinders.
De insecten trekken op hun beurt weer vogels en kleine zoogdieren aan, die bijdragen aan een gevarieerd bodemvoedselweb in uw eigen achtertuin - en allemaal staan ze klaar om de vrucht-, bloemen-, kruiden- en groentegewassen te verzorgen die volgen!
Het lijkt misschien contra-intuïtief, maar het planten van bepaalde gewassen voor of na uw groenten kan de bodemvruchtbaarheid daadwerkelijk verbeteren.
Dit wordt bereikt door de processen van stikstofbinding, stikstofopruiming, en nutriëntencyclus.
Stikstoffixerende planten zoals bonen, klaver, lupinen en erwten vormen een symbiotische relatie met de Rhizobium-bacterie. Deze koloniseren de wortels en worden geassocieerd met de vorming van knolletjes, waarin de bacteriën gevangen atmosferische stikstof omzetten in vormen die de plant kan gebruiken.
Stikstofvretende gewassen zoals haver, tuinradijs en rogge houden de stikstof vast in de bodem, die anders verloren gaat door uitspoeling of afspoeling.
Door erosie te voorkomen, helpen ze nitraten in de bodem te houden waar ze nuttig zijn, en niet in afspoeling waar ze waterwegen kunnen vervuilen en algenbloei en dode zones kunnen veroorzaken.
De nutriëntencyclus is het resultaat van de zich herhalende interacties van natuurlijke levenscycli. Na het beëindigen van de grondbewerking breekt plantaardig materiaal af, waarbij waardevolle stikstof en andere elementen zoals koolstof, fosfor en zwavel in de bodem vrijkomen, zodat er minder synthetische meststoffen nodig zijn.
De afbraak wordt bevorderd wanneer planten hun suikers afgeven aan de bodem, die bacteriën en schimmels aantrekken.
Deze trekken op hun beurt regenwormen aan die de afbraak van planten versnellen, waardoor voedingsstoffen in organisch beschikbare vorm in de bodem vrijkomen, zodat het volgende gewas ze kan gebruiken.
Planten met een overvloedige biomassa hebben doorgaans diepe, complexe wortelsystemen die de beluchting, waterinfiltratie en waterretentie verbeteren.
Ze helpen ook bodemverdichting en -korstvorming te voorkomen, waardoor de bodem brokkelig blijft en beter in staat is zuurstof en water te verplaatsen. kunstmest zoals 10-10-10 (NPK).
Gebruik voor peulvruchten een lagere stikstofformule zoals 5-10-10. Geef lente- en zomerplanten regelmatig water en zorg ervoor dat de wintergewassen voldoende vocht krijgen als de herfstregens laat zijn. Om de meest geschikte voor uw tuin te kiezen, bepaalt u de resultaten die u wilt voor elk van de volgende vragen, zoals hieronder beschreven.
Bepaalde planten presteren het beste in de zomer, zoals boekweit, erwten, gierst, sorghum-sudangrass-hybriden en sojabonen. Andere zijn beter geschikt voor de winter, zoals karmozijnrode en rode klaver, tuinradijs, harige wikke, winterrogge en wintertarwe. Kies de planten die het meest geschikt zijn voor uw regio en het seizoen waarin u ze wilt kweken.
Voor dekbeplanting heeft de rijpheid van het gewas betrekking op de hoeveelheid tijd die nodig is vanaf het zaaien van zaden tot het moment waarop ze worden gedood. Om het planten van marktgewassen op het juiste moment te vergemakkelijken, moeten zomerbedekkende gewassen en winterharde gewassen worden gehakseld of gemaaid om hun groei te beëindigen.
Vriestemperaturen maken meestal de door de winter gedode exemplaren af. Voor maximaal voordeel moeten planten overvloedig gebladerte kunnen ontwikkelen en mogelijk zelfs beginnen te bloeien - maar ze moeten worden afgebroken voordat ze zaden produceren.
Wanneer ze bloeien, kunnen sommige stengels een taaie, vezelachtige textuur aannemen die minder gemakkelijk vergaat. En je wilt niet in zaden werken die kunnen concurreren met de komende groenten.
Bereken de zaaidatum door terug te tellen vanaf de beoogde dodingsdatum voor zomeroogsten, of de verwachte eerste vorstdatum voor winteraanplant. Houd er rekening mee dat het 4 tot 8 weken kan duren voordat planten gezonde wortels en voldoende blad hebben.
Controleer de groeivereisten voor elke zaadvariëteit die je hebt geselecteerd om de planttijden te verkorten en maak een plan in je tuinieren dagboek. Houd er bij het plannen van een zaaidatum voor winterbedekking rekening mee dat de grond in veel regio's vanaf de laat zomer begint af te koelen, en dit kan de vestiging van planten vertragen.
Houd indien mogelijk rekening met nog een week of 2 groeitijd om vertragingen als gevolg van koel weer tegen te gaan. Voor lente- en zomerrotaties met een krap teeltvenster zijn snelgroeiende boekweit- en sorghum-sudangrasshybriden altijd goede opties.
Ik weet dat het verschrikkelijk klinkt, maar voortijdige beëindiging van planten is een noodzakelijke stap bij bodembedekkers! Voor de hovenier is de eenvoudigste methode om planten te doden, ze te maaien met een takkenschaar, een grasmaaier of uw grastrimmer, laag en dicht bij het oppervlak maaien. Na beëindiging kan het gemaaid gebladerte met de voeten op de grond staan om een mulch te vormen - wat zeer effectief is bij niet-till-plantsystemen - of het kan samen met de wortels in de grond worden bewerkt, waarbij voedzame groenbemesting wordt toegevoegd.
Planten worden afgebroken met verschillende snelheden, afhankelijk van hun structuur. Resten van planten met zachte stengels, zoals boekweit of erwten, breken bijvoorbeeld sneller af dan planten met dikkere, hardere stengels zoals gerst of sorghum. Dikke stengels zijn geen probleem als je het residu als bodembedekking wilt gebruiken, maar voor de bewerking moet je 2 tot 4 weken de tijd geven om de planten voldoende te laten ontbinden voordat de volgende gewassen worden geplant.
Ten slotte kan het helpen om de beste dekkingssoort te bepalen als u weet wat er daarna zal worden verbouwd. Zware voeders zoals paprika's en tomaten profiteren bijvoorbeeld van het volgen van groenbemesting, met name peulvruchten zoals klaver of velderwten die stikstof terug in de bodem brengen. Nadat u het doel van uw gekozen aanplant hebt bepaald, selecteert u de soorten die passen bij uw tijdsbestek en de voordelen die u wenst.
Naast hun vele voordelen, worden bodembedekkers gekozen vanwege hun gemakkelijke, snelle groei. De volgende tips helpen je om er het maximale uit te halen.
Voor degenen die enthousiast zijn, is een goed naslagwerk altijd handig bij het bouwen van nieuwe praktijken. "Bouwen aan de bodem voor gezonde gewassen" door Fred Magdoff en Harold van Es staat vol praktische informatie over hoe je op natuurlijke wijze gezonde bodemsystemen kunt bevorderen voor overvloedige opbrengsten. Het is verkrijgbaar bij Amazon.
Bodembedekkers zijn geen luxe planten en ze zijn gemakkelijk verkrijgbaar via zaadhuizen, tuincentra en online sites. We hebben een goed afgeronde selectie samengesteld, samen met gedetailleerde beschrijvingen, in onze gids voor de beste soorten bodembedekkers voor de tuin.
Bodembedekkende gewassen vallen in 3 hoofdcategorieën: koolsoorten, granen en grassen en peulvruchten. We zullen elk van deze hieronder kort bespreken, met aanbevolen voorbeelden.
Brassica's worden gekweekt vanwege hun snelle groei in het koele seizoen, waarbij ze een overvloedige biomassa produceren die de beluchting verbetert, verdichting vermindert, erosiebestrijding biedt en onkruid onderdrukt. Ze zijn ook uitstekend in het opruimen van voedingsstoffen en helpen bij het bestrijden van plagen door de afgifte van isothiocyanaten die als ontsmettingsmiddel werken.
Veel voorkomende koolsoorten die als dekking worden gebruikt, zijn rucola (Eruca vesicaria), canola (Brassica napus en B. rapa), mosterd (B.
hirta, B. juncea en B. nigra) en voederradijs (Raphanus sativus).
De granen en grassen die als dekking worden gebruikt, zijn die soorten met kleine zaden die snel ontkiemen en groeien, en grote hoeveelheden vezelig gebladerte en dichte wortels produceren die erosiebestrijding bieden, voedingsstoffen zoals stikstof opvangen, grond opbouwen organische stof, en onkruid te voorkomen. Grassen en granen worden vaak gemengd met peulvruchten zoals klaver of harige wikke om de voordelen te verdubbelen, zoals de productie van biomassa, stikstofverwijdering, bodemverbetering en onkruidbestrijding. De soorten die het meest worden gebruikt voor rotatie zijn gerst (Hordeum vulgair), boekweit (Fagopyrum esculentum), haver (Avena sativa), triticale (× Triticosecale), eenjarig raaigras (Festuca perennis), winterrogge (Secale cereale) en wintertarwe ( Triticum aestivum).
Peulvruchten zijn snelgroeiende voedergewassen die een overvloedige biomassa ontwikkelen, erosie verminderen of voorkomen, atmosferische stikstof fixeren en nuttige insecten aantrekken wanneer ze in bloei staan. Ze werken ook om ziekte-, insecten- en onkruidcycli te verstoren.
Sommige peulvruchtenzaden zijn ook vooraf geïnoculeerd met Rhizobium-bacteriën verkrijgbaar, of u kunt inoculant kopen en deze zelf aanbrengen om een snelle, volledige en succesvolle stikstofbindende cyclus te garanderen. Veelgebruikte soorten peulvruchten zijn erwten (Vigna unguiculata), karmozijnrode klaver (Trifolium incarnatum), rode klaver, (T.
pretentie), harige wikke (Vicia villosa) en velderwten (Pisum sativum subsp. arvense).