Koolplanten groeien uit stevige, ronde kroppen, omgeven door grote, losse buitenste bladeren. Het opbinden van de buitenste bladeren is geen vereiste stap in het groeiproces.
Zolang de planten gezond zijn, zouden ze een krop moeten produceren, ongeacht of ze zijn vastgebonden of niet. Dat gezegd hebbende, kan het opbinden van de losse buitenste bladeren helpen om de planten te beschermen tegen felle zon en ongedierte, en kan het ook leiden tot strakkere kroppen.
Lees verder om meer te weten te komen over waarom en hoe u wittekool die u in de tuin kweekt kunt opbinden.
Er is enige discussie onder tuinders over de vraag of het vastbinden van de buitenste bladeren de extra moeite waard is. Kopvorming is niet afhankelijk van het binden van de losse buitenste bladeren.
Als je merkt dat je planten geen koppen vormen, zijn er meestal andere oorzaken, zoals blootstelling aan extreme temperaturen, onvoldoende vocht of een onevenwichtige voeding. Het vastbinden van de planten lost deze problemen niet op.
Lees meer over waarom kool kan in deze gids geen koppen vormen.
Toch zijn er een paar redenen waarom deze praktijk nog steeds nuttig kan zijn.
Ten eerste kan het helpen om ongedierte zoals slakken en slakken uit uw planten te houden.
Het gebruik van bindtouw om de buitenste bladeren vast te zetten kan een fysieke barrière creëren die de toegang van ongedierte tot de binnenste bladeren beperkt. Dit kan een nuttige natuurlijke manier zijn om ongedierteproblemen te verminderen.
Het beschermen van de binnenste bladeren met de buitenste kan ze ook beschermen tegen de zon, zodat ze niet verkleuren of beschadigd raken in intens zonlicht.
Het kan ook helpen om ruimte te besparen in de tuin. Grote buitenbladeren spreiden zich uit en nemen veel ruimte in beslag.
Door ze op te binden met tuintouw of touw kan er meer ruimte tussen de planten worden gecreëerd, wat vooral nuttig kan zijn als u tuinieren in een kleine ruimte hebt.
Sommige rassen, zoals napa-cultivars, worden vaak gebonden om dichtere kroppen te krijgen met zachter, witter blad, een proces dat "blanching" wordt genoemd.
De bedoeling is de binnenste bladeren te beschermen tegen blootstelling aan licht, zodat ze niet geel of groen worden en hun smaak verliezen.
Er bestaat geen eensgezindheid over de vraag of dit werkelijk verschil uitmaakt voor de gezondheid van de plant, de dichtheid van de kroppen of de smaakontwikkeling.
Veel tuiniers zweren bij dit proces, terwijl anderen zeggen dat het niet nodig is.
Wat moet u doen? Probeer een paar planten op te binden en beslis zelf!
Als u besluit deze methode te proberen, doe dit dan vlak voor de rijpheid, wanneer de krop ongeveer de grootte van een softbal heeft en stevig begint te worden.
Terwijl u de binnenste bladeren bij elkaar houdt, wikkelt u de buitenste bladeren omhoog zodat ze een bal rond de krop vormen.
Wikkel de bladpunten bij elkaar en wikkel er een halve meter tuintouw omheen, enkele centimeters onder de bladpunten, waarbij u erop let dat u het touw zo strak aantrekt dat ze op hun locatie blijven, maar niet zo strak dat ze scheuren.
Leg er een losse knoop in die gemakkelijk kan worden losgemaakt als u klaar bent om het touw te verwijderen om te oogsten.