Ik kan me niet voorstellen dat mijn kruidenkast verstoken zou zijn van het zoete, bloemige kruid van laurierbladeren. Het is een van die smaken die ik zo essentieel vind in mijn kookkunst.
Het maakt niet uit waar ik woon, van een klein thuis midden in de stad tot een uitgestrekte ranch in de bergen, ik heb altijd een laurierplant in pot bij me. Hoe graag ik er ook mee kook, ik geef toe dat ik meer dan eens betrapt ben terwijl ik een blaadje van mijn plant pakte als ik voorbij liep, gewoon om het tussen mijn vingers te pletten en mezelf te verliezen in de geur.
Als je net zo geobsedeerd bent door de laurier als ik, heb je misschien overwogen om je eigen Laurus nobilis planten uit zaad te kweken.
Ik zal niet tegen je liegen. Het vermeerderen van laurier uit zaad is een oefening in geduld en precisie. Maar het kan gedaan worden.
Een goede vuistregel is om aan te nemen dat de helft van je zaden ofwel niet zal ontkiemen, ofwel niet voorbij het zaailing stadium zal overleven.
Laat dat je niet afschrikken. Plant er gewoon twee keer zoveel als je denkt nodig te hebben.
Als je eenmaal een gezonde zaailing ziet groeien in zijn permanente thuis, twijfel ik er niet aan dat je zult beamen dat het de moeite waard was.
Bovendien is er altijd iets te zeggen voor het opdoen van een waardevolle nieuwe tuiniervaardigheid.
Als je klaar bent om dit tuinproject aan te pakken, dan bespreken we het volgende in dit artikel:
Klaar voor de uitdaging? Daar gaan we dan!
Over een plant met geschiedenis gesproken.
De Laurier, ook wel bekend als laurier, is waarschijnlijk een van de langst gekweekte bomen die er zijn.
Je hebt ongetwijfeld wel eens gehoord van Nobelprijswinnaars of mensen die een baccalaureaatsdiploma hebben. De term "laureaat" komt van het Latijnse woord voor laurierkrans, laurus.
Laurierkransen werden door de oude Grieken gebruikt om overwinning aan te duiden, en het gezegde "op je lauweren rusten" duidt op vertrouwen in oude overwinningen.
Dat is een behoorlijk indrukwekkende stamboom voor een plant die veel mensen slechts beschouwen als iets dat moet worden weggegooid nadat de soep lang genoeg heeft gekookt.
Of je hem nu kweekt voor zijn aromatische bladeren of als sierplant, deze groenblijvende plant maakt een multisensorisch statement in de tuin met een visueel aangename compacte groeiwijze, prikkelende bloemen en aantrekkelijk geurend gebladerte.
De plant wordt ongeveer 18,3 m hoog bij volwassenheid in zijn inheemse mediterrane gebied, maar meestal zie je struiken die korter zijn dan 3,0 m in tuinen thuis, met een compacte vorm die wordt gehandhaafd door regelmatig snoeien.
De bladeren zijn ongeveer 7,6 cm lang, en je ziet ze vaak gedroogd in winkels verkocht voor gebruik in de keuken.
De baai kan niet tegen strenge vorst - hij moet binnen overwinteren in USDA winterhardheidszones 6 en lager, dus plan propageer het in een container als u in deze zone woont. In warmere streken kan de baai het hele jaar door buiten worden gekweekt.
Als je zaden wilt bewaren van volwassen planten die al in je tuin groeien, moet je ervoor zorgen dat je zowel een mannetje als een vrouwtje hebt voor een succesvolle bevruchting.
De baai is tweehuizig, wat betekent dat de mannelijke en vrouwelijke delen op verschillende planten groeien.
Zoek naar kleine steenvruchten die donkerpaars of zwart zijn geworden in de nazomer of herfst. Pluk ze en verwijder het vruchtvlies van elk 1 - dat donkere, matte omhulsel over het zaad.
Wrik de vruchtwand gewoon met uw vingers los.
Plant ze zo snel mogelijk nadat u het omhulsel eraf hebt gehaald. Je kunt L. nobilis zaden ook kopen bij plaatselijke plantenkwekerijen en online. Biologische zaden zijn verkrijgbaar in verpakkingen van 2 stuks bij Palm Beach Medicinal Kruiden via Amazon.
Verse zaden die nog in hun vruchtwand zaten voordat je die verwijderde om ze in de grond te stoppen, ontkiemen het best.
Als je gedroogde zaden hebt, wat je meestal krijgt als je ze koopt, is de kans op ontkieming kleiner.
Je zult 20 procent meer willen planten dan je denkt nodig te hebben om de mogelijkheid van een lagere ontkiemingsgraad te compenseren.
Om de zaden te laten ontkiemen, moet je ze ervan overtuigen dat ze in dezelfde omstandigheden groeien als die waarin ze zouden groeien in hun oorspronkelijke mediterrane omgeving.
Normaal gesproken, zou dit koel, vochtig weer zijn, gevolgd door een warme, vochtige periode als de winter overgaat in de lente.
Om dit na te bootsen, vult u een kunststof zak met een kiemvrij medium voor zaadjes. Doe de zaden erin, voeg water toe zodat het medium vochtig maar niet nat is, en sluit het zakje.
Laat een voldoende grote opening, zodat de lucht in en uit de zak kan stromen. Als u een zak met ritssluiting gebruikt, laat dan ongeveer 2 cm open.
Zet de zak in de achterste hoek van uw koelkast, waar het meestal koeler is dan aan de voorkant. Je wilt dat de zak rond de 4,4°C blijft om de zaden koud te stratificeren.
Controleer het vochtgehalte van het potmedium om de paar dagen en besproei het met water als het begint uit te drogen.
Na 8 weken zou je op zijn minst een paar zaailingen moeten zien opkomen.
Wacht nog 2 weken en verwijder dan de ontkiemde zaden. Zet ze in 4-inch zaailingenpotten gevuld met zaaigrond, wat vergelijkbaar is met het grondloze medium dat je hebt gebruikt om ze in te zetten, met extra grond.
Potgrond voor zaaibedden bestaat meestal uit een mengsel van perliet, kokos, vermiculiet of turf, samen met steriele aarde.
Zorg ervoor dat u nieuwe potten gebruikt of dat u de potten steriliseert met een 1:10 mengsel van bleekwater en water om later problemen te voorkomen.
Als u een stuk tuingereedschap gebruikt om u te helpen bij het optillen en planten van uw zaden, moet u dat ook steriliseren.
Houd de grond vochtig maar niet verzadigd, zoals een goed uitgewrongen spons. Geef niet te veel water.
Als de plantjes ongeveer 15,2 cm hoog zijn, kunnen ze na een week afharden in de tuin of je buitenbak.
Geef jezelf een schouderklopje voor een goed uitgevoerde klus. Je kunt laurier buiten planten van april tot september in Zones 7-10.
Technisch gezien kun je ze ook een periode van warme en vochtige stratificatie geven, maar het is veel moeilijker om de omstandigheden op deze manier te controleren en als gevolg daarvan is het veel minder betrouwbaar.
Kies voor koude stratificatie.
Stel dat er 10 weken voorbij zijn gegaan en geen van je zaden is ontkiemd. Ben je dan gedoemd om je baai transplantaties op de kwekerij te kopen?
Of nog erger, dat u moet vertrouwen op de voorgedroogde bladeren uit de kruidenierswinkel?
Nee! Geef het niet op. U kunt deze dingen eerst proberen, om vast te stellen wat er aan de hand zou kunnen zijn.
Controleer de temperatuur van uw koelkast. Is het ongeveer 4,4°C waar u de zak bewaart?
Vergeet niet dat uw koelkast constant op of onder de 4,4°C moet blijven, anders loopt u het risico dat uw voedsel bederft, wat tot ziekte kan leiden.
Zo niet, pas dan de temperatuur aan, doe de zak er weer in en blijf wachten. Geef de hoop pas op als er ongeveer 12 weken voorbij zijn.
U moet ook de vochtigheid in de zak controleren. Voelt het nat aan? Als u een balletje maakt van het medium, blijft het dan aan elkaar plakken?
Als dat zo is, is de grond te nat en hebt u uw zaden misschien gedood, of wachten ze gewoon op betere omstandigheden.
Als de grond helemaal droog aanvoelt en helemaal niet bindt, is hij te droog om te ontkiemen.
Alsof het al niet lastig genoeg was om ze uit de rustperiode te halen, zijn laurierzaden vatbaar voor uitdroging.
Er is niets erger dan koppige zaden te laten ontkiemen en ze vervolgens te zien verwelken dankzij schimmels van de geslachten Pythium, Rhizoctonia of Fusarium.
Uitdrogen kan ontkieming voorkomen. Als de zaailingen toch beginnen te groeien, kunnen ze beginnen te rotten of er doorweekt en papperig uitzien.
Uiteindelijk zullen ze verwelken, grijs of bruin worden en afsterven.
Verdamping tegengaan begint al voordat je de grond in je kweekbak doet. Je moet altijd je potten en gereedschap steriliseren voor gebruik.
Zoals gezegd, gebruik ik graag een 1:10 oplossing van bleekmiddel en water.
Gebruik ook altijd steriele zaaimiddelen. Vermijd overbewatering en gebruik geen meststoffen op jonge planten.