Herfstkrokussen, Colchicum spp. zijn helemaal geen krokussen.
Hoewel ze lijken op de bekende voorjaarsbloeiende leden van de irisfamilie, is Colchicum een apart geslacht in de Colchicaceae-familie dat groeit uit bolvormige knollen. Hun komvormige bloesems zijn roze of paars, vaak met een wit hart.
Ze kunnen ook helemaal wit zijn. Vele hebben een enkele rij bloemblaadjes die zeer wijd opengaan, meer als een lelie dan als een krokus. Sommige gekweekte variëteiten hebben meerdere rijen bloemblaadjes en lijken op waterlelies.
In dit artikel lees je alles wat je moet weten over het kweken van Colchium, een unieke bloem met weelderig blad in de lente en krokusachtige bloesems in de herfst.
C. autumnale, ook bekend als weidesaffraan, is giftig bij inname en moet niet worden verward met de saffraankrokus, Krokus sativus, waarvan de specerij saffraan is afgeleid.
Herfstbloeiende Colchicum spp. verschillen van voorjaarsbloeiende krokussen en andere herfstkrokusachtige planten, zoals Sternbergia lutea, een gele bloem uit de irisfamilie.
Bloemen zonder stengels of bladeren komen in de herfst uit knollen omhoog. Door deze groeiwijze hebben deze bloemen de bijnaam "naakte dames" gekregen.
Maar verwar deze 1 niet met een andere bloem die dezelfde bijnaam heeft, Amaryllis belladonna, een roze laat zomerlelie die bloeit nadat haar blad is verdord.
Ben je niet gek op plantkunde?!
Na de bloei en het verwelken van de naakte dames van Colchicum hebben de knollen een rustperiode van winterslaap.
In de lente verschijnen er tulpvormige blaadjes. Dit wordt gevolgd door de verschijning van een bevruchte eicel, of vrucht, die eruitziet als een groene noot.
Naarmate de zomer vordert, wordt het loof geel en vervalt het tot bruin.
Elk jaar produceert de ouderknol een offset, of dochter, die de locatie van de oorspronkelijke knol inneemt voor de voortplanting, waardoor de ongewone levenscyclus van de plant wordt voortgezet.
Het meest fascinerende is dat de dochterbol zich via een orgaan dat uitsteeksel wordt genoemd, en samen met samentrekkende wortels, dieper in de grond kan trekken, waar hij zich in zijn volwassen positie vestigt en nog meer uitlopers voor de vegetatieve groei produceert.
Naast uitzonderlijke eigenschappen zoals een zelfzettende knol, bloemen met blote stengel, het uitlopen van de bladeren in de lente en bloei in de herfst, heeft colchicum 6 meeldraden, twee keer zoveel als voorjaarskrokusbloemen.
Meestertuinier Susan Mahr, van de University of Wisconsin-Madison Master Hovenier Program Divisie of Extension, beschrijft in haar essay, ″Autumn Krokus, Colchicum spp." dat er wereldwijd 65 soorten herfstbloeiende Colchicum zijn.
C. autumnale is de 1 die het gemakkelijkst verkrijgbaar is voor thuis-tuinders. Andere veel voorkomende soorten zijn echter: C. speciosum, C. cilicicum, en C. bysantinum.
C. speciosum staat bekend als een veel voorkomende "ouderplant" die wordt gebruikt om hybriden van 1 of meer soorten te maken.
C. cilicicum, de Tenore herfstkrokus, heeft lavendelkleurige bloemblaadjes met een enkele witte streep.
Een van de vele gekweekte variëteiten van Colchicum is C. bysantinum. Dit is een C. cilicicum hybide met grotere knollen en meerdere bloemstengels per knol.
Lees verder om de intrigerende geschiedenis van het geslacht Colchicum te ontdekken!
Een monografie van M. R. Lee van het Royal College of Physicians Edinburgh, getiteld ″Colchicum autumnale and the gout. Naked ladies and portly gentlemen" beschrijft het roemruchte verleden van deze knolgewas.
Ze is inheems in het Verenigd Koninkrijk en het grootste deel van Zuid- en Centraal-Europa, en is genaturaliseerd in Zweden, Denemarken en Nieuw-Zeeland.
Colchicum ontleent zijn naam aan Colchis, gelegen in het huidige West-Georgië, in Oost-Europa. Sommige van de vroegste gegevens over Colchicum zijn nogal droevig, te beginnen met Griekse slaven die in erbarmelijke omstandigheden Colchicum innamen om een eind te maken aan hun ondraaglijke leven.
Byzantijnse artsen leerden dat de knollen colchicine bevatten, een ontstekingsremmer die waardevol bleek voor de behandeling van jicht. De bereiding was echter een moeizaam proces en de dosering moest nauwkeurig zijn, anders was het resultaat giftig.
Tegen de jaren 1600 was colchicum bij de Moorse mensen bekend als een "purgatief" voor jicht. Tegen de 18e eeuw werden dergelijke behandelingen echter verboden als volksremedies die meer kwaad dan goed deden.
In het begin van de 19e eeuw leed George Augustus Frederick, toen prins-regent en toekomstige koning van Engeland (George IV), enorm aan jicht en verklaarde dat hij colchicum zou nemen, ongeacht de verboden en waarschuwingen. Hij leefde om het verhaal te vertellen, en tegen het einde van de 19e eeuw waren de methoden voor de bereiding en dosering veel betrouwbaarder.
Helaas werden honden gebruikt in de experimenten die kip tot dit punt brachten. Tegen de jaren veertig ontdekten wetenschappers dat colchicum ook antimitotische eigenschappen heeft, wat betekent dat het de celdeling kan vertragen en mogelijk kan helpen bij de behandeling van maligniteiten.
Met ingang van 2011 werden verboden opgelegd op niet-FDA-goedgekeurde orale toediening van colchicine. Destijds was er maar 1 goedgekeurde producent en het product heette ″Colcrys.” Vanaf 2015 bevonden wetenschappers zich midden in een 12-jarig onderzoek naar het mogelijke gebruik ervan bij de behandeling van kanker bij jichtpatiënten.
Tegenwoordig is Colcrys beschikbaar voor de behandeling van aandoeningen zoals jicht en pericarditis, en het onderzoek naar de ontstekingsremmende voordelen ervan is aan de gang. Een verhelderend verslag, op zijn zachtst gezegd! Nogmaals, ik waarschuw je om geen enkel deel van deze bloem of zijn knollen te consumeren, terwijl we verder gaan met het bespreken van het kweken in de moestuin.
Er zijn 2 manieren om deze bloem in je landschap te introduceren: via zaden of knollen.
Je mag Colchicuum van Zaad kweken. De grootste klacht van tuinders is echter dat ze nooit ontkiemen. Dit komt omdat het minimaal 2 jaar duurt voordat zaden ontkiemen. Ze moeten perioden van opwarming en afkoeling, vocht en duisternis ervaren en verschijnen vaak jaren nadat ze zijn geplant. Bovendien produceren sommige gekweekte variëteiten steriel zaad.
Corms bieden een snellere en betrouwbaardere manier om aan de slag te gaan. Ze zijn beschikbaar in de laat zomer voor onmiddellijke aanplant.
Rond half augustus hebben kwekerijen en online leveranciers Colchicum in voorraad. Als je het eenmaal in de hand hebt, plant het dan, want de knollen bloeien al voordat je ze in de grond kunt krijgen en de bloemen zijn kwetsbaar.
Kies om te beginnen een locatie met volle zon tot halfschaduw. De grond moet organisch rijk en goed doorlatend zijn.
De ideale pH is licht zuur tot neutraal, tussen 6,0 en 7,0. Om de kwaliteit en zuurgraad van uw grond te bepalen, voer een grondtest uit via uw plaatselijke coöperatieve uitbreidingsservicekantoor.
Voeg compost of bladmulch toe om de drainage te verbeteren en de zuurgraad te verhogen. Bewerk de grond tot een diepte van 15,2 cm, totdat deze kruimelig is.
Meng indien nodig organisch materiaal. Sommige mensen vinden het leuk om op dit punt een voeg een beetje beendermeel toe aan de grond te geven, voor een fosforrijke boost om de wortelgroei op gang te brengen.
Een besprenkeling zal doen. Leg elke knol met de puntige kant naar boven, 7,6 cm diep.
Laat 15,2 cm tussen de knollen. Deze afstand zorgt voor voldoende luchtstroom tijdens de gebladertefase elk voorjaar.
Opmerking: sommige mensen houden ervan om de knollen in groepen te clusteren. Onthoud dat elke knol meerdere bloemen produceert, en hoewel de bloemen slank zijn, hebben de bladeren ruimte nodig om minimaal 6 of maximaal 22,9 cm naar buiten te spreiden.
Bedek de knollen met aarde, stamp ze aan en geef ze goed water. Geef in het voorjaar een cm water per week.
Dit is inclusief regen, dus gebruik een regenmeter. Hou Op met water geven zodra de bladeren geel worden. Wanneer bloemen in de herfst verschijnen, spaarzaam water geven bij afwezigheid van regen.
De sleutels tot het succesvol planten van knolgewassen zijn:
Minimale zorg is vereist voor deze plant. Als je in het verleden krokussen hebt gekweekt, ben je klaar om C.
autumnale te kweken. Dit is wat u moet doen:: Geef in de lente 2,5 l water per week en in de herfst heel weinig.
Houd de tuin gewied om de concurrentie om water te minimaliseren en zorg voor minder plaatsen voor schimmelsporen om te ontkiemen. Pas een langzame afgifte, korrelig voor alle doeleinden toe bolvoeding volgens de instructies op de verpakking als de bladeren in het voorjaar tevoorschijn komen.
Nadat de bladeren bruin zijn geworden, kunt u de knollen naar wens verdelen en transplanteren knippen.
En tenslotte, als u de stengelloze, bladerloze bloemen te slap vindt, geef dan steun voor toekomstige bloei in de vorm van begeleidende planten, die we zo zullen bespreken.
Naast de echte botanische soorten zijn er ook gecultiveerde variëteiten van C. autumnale.
Hier zijn er een paar die u zouden kunnen bevallen:
C. autumnale 'Alboplenum' is een "dubbele" bloesem met meerdere witte bloemblaadjes. De hoogte varieert van 20,3 tot 30,5 cm, en elke knol kan tot 8 bloemen produceren.
C. autumnale 'Giant' heeft diep lila-roze bloemblaadjes met witte hartjes. De volwassen hoogte varieert van 25,4 tot 30,5 cm, met tot 10 bloemen per knol.
C. autumnale 'Waterlelie' is een dubbele bloeier met meervoudige lavendelroze bloemblaadjes.
Dit is een steriele cultivar die geen levensvatbare zaden voortbrengt. De hoogte bereikt 15,2 cm. Elke knol geeft 3 tot 5 bloesems.
Knollen zijn nu verkrijgbaar bij Doe-Het-Zelf-Zaak in verpakkingen van drie.
Colchicum is niet vatbaar voor insecten of infecties. Slechte drainage en/of overbewatering kan echter vochtophoping veroorzaken die slakken en slakken uitnodigt.
Verwijder ze met de hand, of zet de juiste vallen om ze te vangen.
Bovendien kunnen drassige omstandigheden knollen kwetsbaar maken voor schimmelziekten en verrotting. Eenmaal aan de gang, is de schade waarschijnlijk onherstelbaar. Wees proactief met goed drainerende grond en vermijd overbewatering.
In 2013 werd gemeld dat donkere, roetachtige sporenmassa's van Urocystis colchici schimmels werden waargenomen op het gebladerte van C. autumnale, de enige inheemse herfstkrokus van het VK. Deze soort is zo zeldzaam dat hij met uitsterven wordt bedreigd. Het plukken van de bloemen en het verstoren van de schimmels is verboden.
Herfstkrokussen zijn zeer geschikt voor standplaatsen waar ze kunnen verwilderen en hun vrolijke bloemtrossen kunnen verspreiden voor een steeds groter wordend schouwspel.
Ze zijn zeer aantrekkelijk in de gedempte zon onder los vertakte bomen, en voelen zich even goed thuis in lage rotstuinen, bosjes en weiden.
Pas op met het planten van de knollen in een gazon. De bloemen mogen dan sierlijk zijn, maar de bladeren zijn omvangrijk.
Goede metgezelplanten voor Colchicum zijn bodembedekkers en vaste planten met dezelfde cultuureigenschappen, die de ruimte goed kunnen delen met de bladeren in het voorjaar en de bloemen in het najaar.
Ze zijn geweldig om verwelkende bladeren te verbergen en kwetsbare bloemen te ondersteunen.
Wat de wilde dieren betreft, zijn ze planten trekken geen herten aan en vormen ze een bron van stuifmeel voor de laat-seizoensbloeiers foeragerende bijen.