In herfst- en winterlandschappen kan het een uitdaging zijn om de tuin of tuin interessant en kleurrijk te houden. De winter kan somber en levenloos zijn - tenzij je tuin natuurlijk is versierd met een camelia.
Wanneer de meeste planten inactief zijn of zijn afgestorven, worden camelia's een overvloedig bloeiende functie, die zowel bloesems als groenblijvend blad laat zien. In klimaten die geen barre seizoensomstandigheden kennen, kunnen bestuivers actief zijn tijdens milde winters en zullen camelia's belangrijk voedsel voor kip bieden.
Er zijn meer dan 45 soorten camelia's in de teelt, 30.000 genoemde variëteiten en meer dan 3.000 hybriden. De meeste hybriden zijn afgeleid van 2 soorten: C.
japonica en C. sasanqua.
Sommige hybride variëteiten zijn gefokt om hogere of lagere temperaturen te weerstaan, en sommige produceren spectaculaire bloesems die qua vorm of kleur anders zijn dan alle andere. Met zoveel prachtige soorten beschikbaar, kan het moeilijk zijn om de 1 te kiezen die je aan je landschap wilt toevoegen. Laten we enkele opties bespreken en de voorkeursmethoden voor het thuis verzorgen van uw camelia.
De eerste bekende camelia's werden meer dan 5000 jaar geleden gekweekt in het oude Japan en China. De planten groeiden in heel Azië in het wild en werden niet alleen gewaardeerd om hun schoonheid, maar ook voor een verscheidenheid aan andere doeleinden, waarvan de meeste tegenwoordig nog steeds gebruikelijk zijn.
In Japan bekend als tsubaki en in China als chahua of theebloem, worden de gedroogde en gefermenteerde bladeren van C. sinensis gebruikt om thee te zetten.
Een andere soort C. olifeira, wordt gekweekt en verwerkt voor olie.
Deze olie wordt gebruikt in cosmetica en om mee te koken. Naarmate de populariteit toenam, werden 2 siersoorten selectief gefokt om de ouders van honderden te worden, en vandaag de dag nog steeds de 2 meest populaire siersoorten - C.
japonica en C. sasanqua.
Deze waren het brandpunt van vele tuinen in heel Azië, aangezien aanhangers van de Shinto-religie geloofden dat hun goden naar de aarde afdaalden om cameliabloesems te bewonen. In tempels, begraafplaatsen en huizen van de adel in heel Azië werden camelia's beschouwd als een essentieel onderdeel van het landschap.
Van sommige camelia's die in het paleis van de keizer in Japan zijn geplant, is bekend dat ze meer dan 500 jaar oud zijn. De bloemen werden en worden vandaag de dag nog steeds naar rouwenden gestuurd, en duizenden jaren lang worden de bloemen ook beschouwd als muzen, inspirerende kunstwerken en decor.
Ze zijn ook prominent aanwezig in bloemstukken en vormen het middelpunt van menig bruidsboeket. Terwijl de roze camelia symbool staat voor liefde en genegenheid, is wit een symbool van een lang leven, en rode bloemen symboliseren passie.
Dit zijn de meest voorkomende kleuren. Maar C.
nitidissima, een minder voorkomende soort, produceert gele bloesems en is gehybridiseerd om nieuwe variëteiten te produceren in verschillende tinten geel en goud. In de 18e eeuw arriveerden de eerste levende planten in Europa, vervoerd door de East India Trading Company.
Camelia's werden al snel een geliefde tuinplant in heel Europa, en het consumeren van thee als dagelijkse praktijk verspreidde zich ook in populariteit. Planten kunnen in struik- of boomvorm worden gekweekt en zijn populaire keuzes voor de leivormtechniek, getraind om plat tegen een muur of hek te groeien.
De meeste soorten groeien langzaam tot matig en kunnen meer dan honderd jaar leven. In de Verenigde Staten zijn de meeste camelia-soorten winterhard in zones 7-10, met enkele hybriden die ook geschikt zijn voor zones 6 en 11.
De meeste soorten bloeien tussen herfst en lente. Hoewel er verschillende hybriden zijn ontwikkeld voor een verbeterde geur, worden de meeste soorten gekweekt vanwege hun visuele aantrekkingskracht, omdat bloemen van nature geen merkbare geur hebben. Camelia's zijn zo populair dat er tegenwoordig nogal wat verenigingen en clubs zijn die zich toeleggen op de geschiedenis, de teelt en het behoud van erfstukvariëteiten, zoals de Amerikaanse Camelia Society.
Camelia's kweken uit zaad is eenvoudig; degenen die uit zaad zijn gekweekt, produceren echter bijna nooit een plant die op de ouder lijkt. Als je bereid bent om je kansen te wagen om te zien welke unieke bloesems je plant kan produceren, dan is zaad de juiste keuze.
Overweeg een andere methode van vermeerdering als u wilt dat de resulterende nakomelingen (of klonen) meer op hun ouders lijken. Er zijn een aantal voortplantingsmethoden beschikbaar voor tuinders, waaronder wortelstekken, enten, gelaagdheid en luchtlagen, die in detail worden besproken in onze gids voor het vermeerderen van camelia's.
Camelia's worden beschouwd als meerjarige groenblijvende planten en kunnen worden gekweekt als struiken of bomen, met een gemiddelde hoogte van 3,0 tot 6,1 m, hoewel sommige exemplaren veel groter zijn geworden. Er bestaan ook treur- en dwergvariëteiten.
Ze hebben de reputatie kieskeurig en uitdagend te zijn om gezond te blijven. Vaak is het probleem onvoldoende preventieve zorg of een slechte keuze van de plantplaats, wat leidt tot vroegtijdig overlijden of ziekte.
Camelia's kun je het beste in het voorjaar planten of vermeerderen. Voorafgaand aan het planten in de grond, test de pH van de grond.
Deze struiken geven de voorkeur aan een licht zure pH van 5,5 tot 6,5. Er kunnen verschillende testkits worden gekocht, zoals de MySoil Test Kit, verkrijgbaar via Amazone, die een gedetailleerd beeld geeft van niet alleen de pH, maar ook de algehele gezondheid van uw bodem.
Als de pH van de grond te hoog of te alkalisch is, zal het toevoegen van zwavel de pH verlagen. Als de pH te laag of te zuur is, zal kalk toevoegen deze verhogen.
Het aanpassen van de grond op de plantplaats met gebruikt koffiedik, beendermeel en oude mest zorgt voor zuurgraad en toegevoegde beschikbare voedingsstoffen om uw planten te laten bloeien. Indien gewenst kan er kunstmest worden toegevoegd door een mengsel te gebruiken dat is samengesteld voor camelia's en andere houtachtige breedbladige struiken, zoals deze natuurlijke meststof Natuurlijk Guard, verkrijgbaar bij Natuur Heuvels Nursery.
Idealiter staat de plantplaats 's morgens in de volle zon en de rest van de dag halfschaduw. Een plek onder een grote boom of tegen de noordkant van je thuis werkt misschien het beste.
Lees hier meer over het planten van gezelschapsdieren voor camelia's. (binnenkort beschikbaar!).
Jonge planten geven de voorkeur aan meer uren schaduw, indirect zonlicht dan meer volwassen planten, omdat ze schaarser zijn. Naarmate planten groeien en volwassen worden, zal hun dichte gebladerte helpen om een bladerdak te vormen dat kip kan beschermen tegen overmatige blootstelling aan de zon.
Goede drainage is noodzakelijk voor gezonde camelia's, omdat ze extreem intolerant zijn voor drassige grond. Te veel vocht kan leiden tot problemen zoals knopverlies.
Omgekeerd zijn droogtecondities niet te tolereren en zullen ze ook leiden tot een ongezond exemplaar. Het is belangrijk om een gelijkmatige bodemvochtigheid te behouden, vooral in de herfst wanneer de knoppen zich vormen.
Geef de planten water om de hele kluit nat te maken en gebruik een laagje mulch om de wortels vochtig en beschermd te houden. Observeer 1 tot 2 keer per week de vochtigheid van de grond, en als de toplaag droog aanvoelt, diep irrigeren met 2,5 tot 5,1 cm water.
Dit is essentieel wanneer planten nieuwe groei aan het ontkiemen zijn. Bescherm planten tegen koude, harde wind door ze in tuindoek te wikkelen of op een beschutte plek te planten.
Een grote fout die veel tuinders maken, is om potplanten te diep te planten. De wortels hebben goede beluchting nodig en als ze te diep worden begraven, zullen ze stikken.
Maak een gat zo diep als de kluit en enkele centimeters breder om eventuele concurrerende wortels van naburige planten te verwijderen. Camelliaplanten moeten minimaal 1,5 m uit elkaar staan, en idealiter 2,4 tot 3,7 m, tenzij ze als onderdeel van een haag worden geplant. Berg compost of veenmos op de bodem van het gat om een kleine bult te creëren; hierdoor kan de plant blijven zitten zonder te diep te vallen en blijven de wortels op grondniveau terwijl de bodem verdicht.
Sommige soorten camelia's zijn zeer geschikt voor het planten in containers en doen het redelijk goed met licht snoeien. Een grote plantenbak heeft de voorkeur om te voorkomen dat de plant wortelgebonden wordt.
Als u in een gebied met arme grond woont, zoals in het zuiden van de Verenigde Staten, waar de grond zanderig en moeilijk te bewerken kan zijn, kan containerteelt een betere keuze zijn. Als je van plan bent je camelia een permanent thuis in een pot te geven, lees dan meer over die in onze volledige gids voor containeronderhoud.
Snoeien is meestal niet nodig voor camelia's en kan zelfs enige schade aanrichten als het overdreven is. Door wonden aan de voeten door snoeien kunnen planten vatbaar worden voor ziekten.
Deadheading wordt aanbevolen, en moet tijdens het bloeiseizoen worden gedaan. Knijp bloesems af die verwelkt of dood zijn en gooi ze weg.
Dode bloemen kunnen, indien gezond, worden gecomposteerd. Deadheading bevordert de groei van bladeren en wortels tussen de bloeiseizoenen.
Het snoeien van dode of verzwakte takken wordt ook aanbevolen en kan op elk moment worden gedaan. Als je merkt dat je aan de zakelijke kant staat van een gigantisch exemplaar dat zijn ruimte is ontgroeid - en houd er rekening mee dat sommige variëteiten groter kunnen worden dan zes meter lang - moet je misschien overwegen om het terug te snoeien.
Vind gedetailleerde informatie over het snoeien van uw camelia in onze complete gids. (binnenkort beschikbaar!).
Gevestigde planten zullen een tweejaarlijkse toepassing van een langzame, uitgebalanceerde meststof zoals 10-10-10 (NPK) in het voorjaar en opnieuw in de herfst waarderen, volgens de instructies op de verpakking. Bij jongere planten kunt u een speciaal voor camelia's gemaakte meststof gebruiken, zoals de hierboven genoemde Natuurlijk Guard.
U kunt meer leren over het bemesten van camelia's in onze gids. (binnenkort beschikbaar!).
Omdat camelia's al zo lang en voor zoveel doeleinden zo wijdverbreid worden gekweekt, bestaat er een uitgebreide lijst met variëteiten. Planten van de C.
sasanqua-soort bloeien meestal van oktober tot december. Ze zijn over het algemeen toleranter voor blootstelling aan de zon en hebben de neiging om grotere bloemen te hebben.
C. japonica bloeit meestal van januari tot maart.
Deze geven over het algemeen de voorkeur aan schaduw en warmere temperaturen. Sommige cultivars zijn gefokt om de geur te verbeteren of om bloemen te produceren met een diameter tot 12,7 cm.
Anderen zijn bescheidener, maar bieden de broodnodige kleur tijdens de wintermaanden, met een lang bloeiseizoen. Hier zijn er een paar om u op weg te helpen:
'Jury's Yellow' bloemen hebben prachtige witte bloembladen aan de bloesemrand, met een gedeelte van roomgele petaloïden in het midden van volle dubbele bloemen. De diep goud tot oranje meeldraden kunnen bijdragen aan de diepte van de gele centrale kleur.
Deze cultivar, gefokt in Nieuw-Zeeland door Les Jury, is een hybride kruising tussen C. japonica, C.
chrysantha en C. williamsii die bloeit tussen de laat herfst en het vroege voorjaar in zones 7-9. 'Jury's Yellow' kan een overvloedige bloeier zijn, met een ronde tot opgaande groeiwijze van 2,4 tot twaalf m hoog, en dicht, diepgroen gebladerte, waardoor een werkelijk opvallend contrast ontstaat dat opvalt in uw landschapsarchitectuur.
De populaire C. japonica 'Professor Sargent' cultivar biedt dieprode, pioenvormige bloemen, die bloeien tussen november en maart, wat kleur en interesse aan de tuin toevoegt.
De dicht opeengepakte bloembladen van 'Professor Sargent' zijn al tientallen jaren een favoriet onder cameliatelers; de volle, weelderige bloesems zijn erg populair als snijbloem. Met een krachtige groeiwijze en een verlengd bloeiseizoen, wordt deze cultivar vaak gebruikt in heggen, of gekweekt als een specimenplant, in zones 8-10.
Heesters bereiken volwassen hoogten van 3,7-4,6 m. ‘Professor Sargent’ is ook geschikt voor containerbeplanting. Je kunt planten vinden die verkrijgbaar zijn in containers van kwartformaat die verkrijgbaar zijn via Amazon.
Een van de meest populaire herfstbloeiende variëteiten, de donkerroze, halfdubbele bloesems van C. sasanqua 'shishi Gashira' zijn precies waar herfst-foeragerende bestuivers naar op zoek zijn.
Deze cultivar heeft een compactere groeiwijze dan andere variëteiten en meer tolerantie voor de zon, vooral naarmate de planten ouder worden. Planten in #3 containers zijn verkrijgbaar bij Natuur Heuvels Nursery.
Camelia's kunnen het slachtoffer worden van nogal wat problemen die veel voorkomen bij veel soorten sierplanten. Het foerageren van dieren, insecten en ziekten kan een behoorlijke tol eisen van je planten, en sommige problemen - zoals wortelrot - kunnen helaas dodelijk zijn.
Herten, eekhoorns en woelmuizen kunnen gedurende de herfst- en winterseizoenen deelnemen aan verschillende delen van uw planten. Schaal, bladluizen en mijten kunnen grote plagen veroorzaken en ziekten verspreiden.
Door op vroege tekenen van besmetting of infectie te letten, kan verdere verspreiding worden voorkomen. Je planten voorbereiden op de winter is ook een slimme preventieve maatregel die kan helpen u om te voorkomen dat u verzwakte planten op uw handen krijgt die vatbaarder zijn voor ziekten.
In elk geval wanneer chemicaliën of vergiften in uw tuin of tuin worden aangebracht, is het uiterst belangrijk voor gebruik deze stoffen voorzichtig en uiterste voorzichtigheid te betrachten. Chemicaliën en vergiften zullen niet alleen een onderdeel worden van de planten en de grond in uw tuin, maar kunnen ook een onderdeel worden van het grondwater en de waterbronnen en kunnen gevolgen hebben voor de natuur in het gebied, waardoor onbedoelde en soms langdurige schade wordt veroorzaakt. Vind gedetailleerde informatie over het oplossen van problemen in onze gids voor het identificeren en oplossen van problemen met uw camelia.
Camelia's worden al eeuwenlang gebruikt als heggen en tuinelementen, vaak gesnoeid in een boomvorm of getraind om langs een frame of muur te groeien met de leivormmethode. Wanneer ze in de eigen tuin worden geplant, kunnen deze planten meer dan honderd jaar leven en een jaarlijks verwachte bron van winterbloeiende vreugde worden.
Snijbloemen zijn enorm populair in bruidsboeketten, maar ook in arrangementen voor rouwenden. C. sinensis-bladeren worden gedroogd voor thee en kunnen thuis worden gekweekt en voor dit doel worden verwerkt.