In de wereld van tuinplanten zijn er maar weinig die zo direct herkenbaar zijn als Lamprocapnos spectabilis, beter bekend als bloederige hartjes. Ik herinner me deze bloemen nog uit mijn jeugd, zoals ongetwijfeld veel andere tuiniers doen. Het heeft lang geduurd voor ik ze zelf kon kweken en verzorgen, maar ik heb sindsdien geen moeite gespaard om deze lente liefjes te koesteren sinds ze hun weg naar mijn tuinen hebben gevonden.
Na verloop van tijd ben ik hun onderhoudsgemak evenzeer gaan waarderen als hun rustgevende gebladerte en druipende bloemen.
Laten we eens kijken waar deze planten vandaan komen, en waarom ze een plekje in je tuin verdienen.
Deze kruidachtige vaste planten worden vaak aangeduid als "ouderwetse bloedende hartjes" en behoren tot de.
Zacht, groen, varenachtig gebladerte en stengels ondersteunen de iconische hartvormige bloemblaadjes, compleet met een kleine, slepende druppel kleur aan de onderkant van elke bloem.
Het is onmogelijk om niet te zien waar deze schoonheid haar gemeenschappelijke naam vandaan heeft!
Ze bloeien in het midden van de lente tot het begin van de zomer en sterven af tijdens de warmere maanden, waarna ze het volgende seizoen in al hun pracht weer tevoorschijn komen.
Bloedende harten gedijen in USDA winterhardheidszones 3-9, bloeitijden kunnen variëren.
Het zijn gemakkelijke planten om te verzorgen, maar ze vereisen een vaardig en kunstig oog om het gat te compenseren dat ze in borders en perken achterlaten nadat ze uitgebloeid zijn.
Vroeger stond de plant bekend als Dicentra spectabilis, en in veel kwekerijen wordt hij nog steeds zo genoemd. In 1997 werd de plant echter geherclassificeerd als Lamprocapnos spectabilis.
Volgens een artikel dat in 1997 door Magnus Linden et al. werd gepubliceerd in het Logboek of Plant Systematics and Evolution, bleek uit DNA-onderzoek dat het gebroken hartje in feite nauwer verwant is aan andere leden van het geslacht Lamprocapnos dan aan die van Dicentra.
In 2006 erkende de Royal Tuinbouw- Maatschappij de naamsverandering, en vermeldt D. spectabilis als synoniem.
De bloedende harten, inheems afkomstig uit Azië, deden hun intrede in de westerse tuinen in het midden van de negentiende eeuw.
Sindsdien zijn ze een vertrouwd beeld geworden in vele Europese en Noord-Amerikaanse tuinen.
Hoewel niet inheems in de Verenigde Staten of Europa, wordt L. spectabilis in deze streken niet als invasief beschouwd omwille van zijn korte bloeicyclus en zijn neiging om langzaam te groeien in een beperkte ruimte.
Hoewel het mogelijk is om L. spectabilis uit zaad te kweken, wordt dit meestal niet aangeraden. De plant is niet goed te transplanteren nadat hij als zaailing is opgekomen, en het kan moeilijk zijn om deze zaden überhaupt te laten ontkiemen.
Als u een veelvraat bent van extra werk, kunt u zaden kopen en start ze binnenshuis ongeveer 12 weken voor uw gemiddelde laatste vorstdatum. U moet ze eerst koud stratificeren door de zaden 4-6 weken in de koelkast te leggen voordat u ze zaait. En wees geduldig - het kan wel een maand duren voordat ze ontkiemen.
Zet de zaailingen in het volle licht en volg de basisregels voor het kweken van zaailingen: draai je planten om zodat ze niet scheef groeien, geef niet te veel water en plant extra planten omdat je er onderweg waarschijnlijk een paar zult verliezen.
Het timen van de overgang van zaaibak naar tuin kan moeilijk zijn omdat L. spectabilis niet gemakkelijk uitplant, en een onverwachte koudegolf kan al je planning en voorbereiding verpesten.
Plant de zaailingen uit op een schaduwrijke of halfbeschaduwde locatie in uw tuin wanneer ze 2 paar echte bladeren hebben gekregen en houd in de gaten waar ze precies zijn geplant.
U kunt ook zaden zaaien direct nadat u ze van een bestaande plant hebt geoogst. Wacht tot de zaaddozen volledig droog zijn, en zaai ze een centimeter diep.
De eenvoudigste manier om bloedende harten te vermeerderen is door middel van worteldeling, of door levende planten te kopen die klaar zijn om te worden uitgeplant.
Omdat de plant dikke, rhizomateuze wortels heeft, is delen een eenvoudig proces met een hoog slagingspercentage. Volg onze gids voor het verdelen van vaste planten voor meer informatie.
U kunt uw planten verdelen in de herfst, nadat ze de zomermaanden hebben uitgeslapen, of in het voorjaar wanneer nieuwe groei begint te verschijnen. Locatie uw transplantaties met een onderlinge afstand van 0,3-0,6 m in grond die is aangepast met compost, en locatie de getransplanteerde L.
spectabilis in een gebied dat u gemakkelijk regelmatig kunt controleren. Houd ze bewaterd, maar niet te nat.
Ik geef de planten graag meteen een flinke slok als ze voor het eerst worden getransplanteerd, en nog een diepe slok tegen het einde van de eerste week. Houd ze dan de komende weken in de gaten totdat ze zijn gevestigd. Slapende planten met blote wortel kunt u ook verkrijgen bij kwekerijen, om in het voorjaar uit te planten.
Dit klinkt belachelijk eenvoudig, maar dat is één van de mooie eigenschappen van L. spectabilis.
Het is een opmerkelijk gemakkelijke schaduwversiering om te kweken. Afgezien van een paar kleine plagen om mee te kampen, is het winterhard en vereist het een beetje zorg en aandacht na het planten.
Het groeit het beste in goed doorlatende grond die vochtig is en rijk is aan organisch materiaal, zoals blad schimmel of compost. Vermijd planten in gebieden waar de grond gevoelig is voor uitdroging.
Een pH van 6,0-7,0 is ideaal, omdat te alkalische grond kan leiden tot vergeling van het blad. In zijn oorspronkelijke omgeving groeien bloedende harten in een bosrijke omgeving, dus probeer die grond na te bootsen - rijk aan organisch materiaal met constant vocht.
Naast het volgen van de standaard bewerkingsvolgorde voor het planten van een nieuwe toevoeging aan uw tuin, vereist de zorg voor bloedende harten slechts het voldoen aan een paar basisbehoeften om het gelukkig en vol leven te houden. Net als bij onroerend goed, is de sleutel tot geluk hier locatie, locatie, locatie.
Bloedende harten geven meestal de voorkeur aan schaduw- of halfschaduwlocaties. Als het geen overdreven zonnig (zuidwest) deel van een tuin is, heb ik gezien dat planten wel 8 uur zon per dag krijgen en nog steeds overvloedige bloemen produceren.
Dit is echter een uitzondering, aangezien deze plant sterk de voorkeur geeft aan tenminste wat schaduw gedurende de dag als uitstel van hitte en zon. Klinkt als mij.
Regelmatige vochtigheid in de bodem is een belangrijke factor voor de gezondheid van de plant, maar het is gemakkelijk om te overdrijven. Hoewel veel metgezellen in uw tuin een centimeter regen per week nodig hebben, waaronder L.
spectabilis, willen uw bloedende harten ook niet uitdrogen. Ze hebben een constant niveau van vocht in de grond nodig, en hoewel ze het nooit kletsnat willen hebben, kunnen ze ook geen droge periodes verdragen.
Daarom werkt een schaduwrijke locatie het beste, en uw planten heeft extra irrigatie nodig tijdens droge perioden. Deze plant is buddy-buddy met varens, astilbe en nieskruid, dus probeer deze koele en gelijkmatig vochtige omstandigheden na te bootsen waar ze zo goed mogelijk van genieten.
Het moeilijkste deel van het kweken van L. spectabilis is het vinden van de juiste gezelschapsplanten voor deze bijna kortstondige vaste plant.
Het verliest zijn blad snel als de zomerhitte binnenkomt, en kan een merkbare opening in de tuin achterlaten als het eenmaal voorbij is. Behalve stenen en natuurlijke stukken van het landschap, heb ik nooit van versieringen in een tuin gehouden.
Sorry, ik kan het gewoon niet! Maar veel van mijn klanten houden van dit soort kunst en ambacht, dus ik kan een vogelbad, metaaldraadsculptuur of (bij 1 thuis) zelfs een (lelijke) tuinkabouter dicht bij de bloedende harten plaatsen. Wanneer het blad afsterft en wordt verwijderd, kunnen deze versieringen voorrang krijgen in die nu lege ruimte.
Ik denk dat de naam van die kabouter Winklebottom is. Hij is in orde, voor een kabouter.
De beste keuze om de onvermijdelijke lege plek waar ooit bloedende harten stonden te compenseren, is een gezelschapsplant te vinden die de ruimte om te groeien waardeert, net zoals L. spectabilis aan het afsterven is.
Als je op zoek bent naar iets groters om het gat te vullen, overweeg dan een bed van varens, anemoon of eenjarige planten zoals vlijtig liesje en begonia's. Aan de korte kant van de schaal, ik vind het leuk om bloedende harten te combineren met zingiber officinale, geverfde varens, heuchera (omdat ze ondoordringbaar en mooi tegelijk zijn) en helleborussen.
Heb je voldoende schaduw en de juiste hoeveelheid vocht gegeven voor je bloedende harten? Goed, dat is ongeveer alles wat je hoeft te doen. Naast deze zeer basale les 'locatie, locatie, locatie', moet je je L.
spectabilis terugsnoeien als hij uitgebloeid is. Het blad en de stengels moeten in juli beginnen op te drogen en allerlei soorten krokant te worden.
Het is niet ongepast om het blad wat eerder terug te knippen en ook veel langer te laten staan. In de juiste tuinen - ik denk aan bosachtige omgevingen - laat ik het gebladerte van mijn bloedende harten graag zo lang mogelijk staan.
Ik begrijp dat het laten ophopen van dood plantaardig materiaal een voedingsbodem kan vormen voor ziektes en bacteriën. Maar ik denk dat deze planten het duizenden jaren prima konden zonder een attente tuinman. Ze weten wat ze doen, toch? Het is aan jou of je het gebladerte wilt terugsnoeien wanneer het sterft, of het met roest wilt laten.
De meest populaire en geliefde variëteit is het ouderwetse bloedende hart. Er zijn een paar verschillende cultivars van L. spectabilis beschikbaar, en meer van het - nu niet verwante - geslacht Dicentra, dat door sommige kwekerijen als "bloedend hart" kan worden vermeld.
'Alba' is een snelgroeiende variëteit met limoengroen blad en elegante witte bloemen, met de karakteristieke druppel aan de onderkant van elke bloem. Hij bloeit 6-8 weken op gewelfde stengels in het midden tot de laat lente, en ziet er hemels uit tussen de meer traditionele roze variëteit.
'Alba' wordt 61,0-76,2 cm lang op de eindvervaldag, en de klonterende vorm kan 45,7-91,4 cm uitspreiden. Bij Doe-Het-Zelf-Zaak vind je boerenkool wortelplanten voor deze tijdloze klassiekers.
Het meest populaire, originele bloedende hart, L. spectabilis, zal een heerlijke roze kleur geven en textuur toevoegen met zijn opzichtige bloemen aan elke schaduwrijke plek in uw tuin.
De gebogen stengels druipen van roze harten met een sneeuwwitte punt. Het ouderwetse bloedende hart wordt op de vervaldag 76,2-91,4 cm lang.
Je kunt planten van 2 tot 4 jaar oud vinden in containers van een halve gallon van Natuur Heuvels Nursery. Als alternatief kunt u bij Eden Brothers boerenkool wortels vinden die in de lente worden verzonden, klaar om te planten.
Als de naam van deze cultivar visioenen oproept van gouden harten die uw tuin sieren, zult u teleurgesteld zijn. Het is het blad dat een geelachtig gouden kleur heeft.
Zodra de mooie roze bloemen tussen het geelgouden blad bloeien, zul je merken dat deze vrolijke variëteit interesse en textuur toevoegt, vooral in gebieden die al zwaar zijn met groen. 'Gold Heart' heeft roze bloemen die identiek zijn aan de gewone variëteit en op volwassen age 76,2-91,4 cm hoog worden. Als u de voorkeur geeft aan uw goud boven uw groenten, kunt u wortels voor 'Gold Heart' vinden die verkrijgbaar zijn bij Thuis Depot.
Zal je hart bloeding op Valentijnsdag? Niet voor lang, met deze dieprode versie van de ouderwetse favoriet. Elegante scharlakenrode bloemen sieren de gewelfde, dieprode stelen.
Deze cultivar, die door sommige kwekerijen meer prozaïsch bekend staat als 'Hordival', is iets kleiner dan de gewone variëteit en bereikt een volwassen hoogte van 0,3-0,6 m hoog. Je kunt levende planten met blote wortel voor 'Valentine' vinden bij Thuis Depot.
Over het algemeen hebben deze planten niet veel last van plagen of ziekten. Er zijn echter een paar dingen om op te letten:
Ik leef mijn tuinieren volgens het motto "niets is hertenbestendig", dus ik zal niet zeggen met 100% zekerheid dat herten, konijnen en andere grazers L. spectabilis zullen negeren als er niets beters op het menu staat. Deze plant is echter zelden interessant voor grazende beestjes en heeft meer kans om schade van een hert achteloos door de tuin te laten rennen dan om snel te knabbelen.
Deze plant is opmerkelijk goed bestand tegen hinderlijke plagen. Ik heb nog geen ernstige schade gezien aan een van de bloedende harten waar ik om geef. Ik wijt dit aan hun aangeboren weerstand en ook aan hun relatief korte actieve groeifase.
Nauwelijks een zorg, de meeste bladluisplagen lossen zichzelf op. U kunt een insectendodende sprayen gebruiken om uw bladluisproblemen te verlichten, of sommige lieveheersbeestjes en sluipwespen kopen om deze sapzuigende insecten te elimineren.
Meer informatie over Bestrijd hier bladluizen in uw tuin. Of pak een pagina uit mijn boek en laat het zo zijn.
De kans is groot dat tegen de tijd dat je de vergeling van de bladeren van je L. spectabilis opmerkt en ontdekt dat dit het werk van bladluizen is, je bijna aan het einde van het vegetatieperiode bent, waarna je het resterende gebladerte eenvoudigweg kunt inkorten of negeren de insecten helemaal.
Behalve bladluizen, kunnen bloedende harten worden geplaagd door een aantal ziekten, omdat hun ideale groeiomstandigheden zich in natte, schaduwrijke gebieden bevinden.
Fusariumverwelking is een schimmelziekte die begint als een wortelprobleem en zich een weg baant naar de puntige bovenkant van de plant en vertrekt met veelbetekenende donkere strepen op de stengels. Het kan ook demping veroorzaken bij zaailingen en jonge planten. U kunt lees hier meer over demping.
Verticilliumverwelking is ook een schimmelziekte die problemen veroorzaakt in het vaatweefsel van de stengel, waardoor de opname van water en voedingsstoffen wordt verminderd. Stengels en bladeren zullen verwelken en vervolgens geel worden en uiteindelijk afsterven.
In beide scenario's is uw beste oplossing om de plant eenvoudig te verwijderen en te vernietigen. Vermijd het planten van andere L. spectabilis-planten op deze locatie gedurende tien minste een jaar om herhaling te voorkomen.
Omdat bloedende harten zo'n kortlevende vaste plant boven de grond zijn, hebben ze de neiging om geel te worden en snel te vervagen. Ik heb ze tot en met juli gezien, maar zelden tot half augustus.
Als het blad geel wordt maar geen tekenen van de bovenstaande schimmels vertoont, kunt u de toestand van de planten gewoon negeren. Ze hebben een kort seizoen en verliezen hun groen eerder dan andere planten in de tuin. Een We hebben hier meer informatie over waarom bloedende hartbladeren geel kunnen worden.
Ik heb een tuin vol en en tweeën; dat wil zeggen, ik heb een tuin vol met enkelvoudige exemplaarplanten met weinig aandacht voor massale aanplant. Ik hou van een caleidoscoop van kleur en interesse, en ik vind onvergelijkbare vreugde in het kijken naar een soort van links-en-rechts-en-weer-weer-seizoen van interesse.
Om die reden heb ik het liefst bloedende harten verspreid over een groeigebied. Dit zorgt voor willekeurige knallen van hartvormige bloemen en kleuren in de lente en vroege zomer, idealiter genesteld onder een grote boom of in het kreupelhout van struiken.
Ik laat de planten groeien en verspreiden zoals ze willen totdat ze onhandelbaar beginnen te groeien. Op dat moment verdeel ik de plant en verplant ik een deel, of geef ik anderen aan mijn vrienden en buren.
Maar in sommige tuinen waar ik werk, geven de klanten de voorkeur aan meer uniformiteit. In dat scenario stel ik voor om L.
spectabilis te planten in strakke bosjes omringd door begeleidende planten om de gaten later in de zomer op te vullen. Dit is een vaste plant die het massaal goed doet.
Aan de andere kant, als je met een beperktere ruimte werkt, zal een enkele sectie gewijd aan bloedende harten prima werken. Het is een subtiel en op de een of andere manier toch opvallend exemplaar om in de tuin te plaatsen.
Mijn tante had 3 rododendrons in haar voortuin met een onderlinge afstand van ongeveer 0,9 m, en deze mooie struiken waren tussen haakjes gezet met bloedende harten. Sommige jaren overlapte het bloeiseizoen en andere niet, maar de jaren waarin deze show van bloemen samenviel, waren het zeker waard.
| Planttype: | Kruidachtige vaste plant | Bloem-/bladkleur: | Roze, rood, wit; groen, geelgoud |
| Inheems in: | Siberië, China, Korea, Japan | Onderhoud: | Laag |
| Hardheid (USDA-zone): | 3-9 | Tolerantie: | Schaduw, herten, de meeste plagen |
| Seizoen: | Lente en vroege zomer | Waterbehoefte: | Vochtig maar niet drassig |
| Blootstelling: | Schaduw tot gedeeltelijke zon | Bodemtype: | Gemiddeld |
| Tijd tot rijpheid: | 60 dagen | PH van de bodem: | 7,0 (neutraal) |
| Afstand: | 30,5-61,0 cm | Bodemafvoer: | Goed doorlatend |
| Plantdiepte: | 2,5 cm (zaden). diepte van de kluit (transplantaten) | Companion-beplanting: | Astilbe, begonia's, varens, nieskruid, vlijtig liesje en voorjaarsbollen |
| Hoogte: | 0,3-0,9 m | Gebruik: | Monsters, massabeplanting, perken en borders |
| Verspreiding: | 0,3-0,9 m | Familie: | Papaveraceae |
| Groeipercentage: | Gemiddeld | Genus: | Lamprocapnos |
| Plagen & Ziekten: | Bladluizen; verwelken | Soort: | spectabilis |