Er zijn vele soorten verkrijgbaar, allemaal met kleurrijke margrietachtige bloesems en een struikachtige groeiwijze.
Het zijn overgangsbloeiers die bloeien van de nazomer tot in de herfst in USDA-winterharde zones 3 tot 8.
Meerjarige asters, uit de geslachten Aster, Stokesia, en Symphyotrichum, zijn leden van de Asteraceae of madeliefjesfamilie.
In dit artikel laten we u kennismaken met 11 soorten die uw landschap zeker zullen verlevendigen als de zomer overgaat in de herfst.
In de tinten blauw, roze, Paars, en wit zijn deze inheemse en uitheemse planten dynamische groeiers die onder ideale groeiomstandigheden met kracht verwilderen.
De volgende lijst belicht de kenmerken van 11 van de beste meerjarige astersoorten.
De aromatische aster, Symphyotrichum oblongifolium, is een middelgrote inheemse soort met een volwassen hoogte van 0,3 tot 0,9 m, en een gelijke spreiding.
De plant heeft een compacte groeiwijze. De stengels zijn stijf en vertakken zich, waardoor hij een bossig uiterlijk heeft. In de herfst worden de onderste delen bruin en houtachtig.
De bladeren kunnen in kleur variëren van geelachtig tot donkergroen. Ze hebben gladde randen en zijn groot aan de onderkant en worden kleiner naar de toppen van de stengels toe. Bij het pletten verspreiden ze een aromatisch dennenaroma.
Het blad heeft kleine haartjes.
De bloemen hebben violetblauwe stralen met gele middenschijven. Ze hebben een doorsnede van ongeveer 0,9 tot 1 liter er inches, en staan in trosjes aan de uiteinden van de takken. De hartjes worden roodachtig paars naarmate ze ouder worden.
De planten gedijen goed in de volle zon, maar kunnen ook schaduw verdragen. Grond van gemiddelde kwaliteit is voldoende, mits deze goed draineert. Droge grond, zand en klei worden getolereerd.
De waterbehoefte is laag tot gemiddeld. Dit is een uitstekende keuze voor probleemgebieden in het landschap waar de grond droog en eroderend is.
In te vruchtbare grond kan deze plant in concurrentie met andere krachtige planten niet goed gedijen.
De blauwhout of hartbladige aster, S. cordifolium, is een hoge inheemse soort met een volwassen hoogte van ongeveer 0,6 tot 1,5 m. De breedte varieert van ongeveer 45,7 tot 61,0 cm.
De rechtopstaande, vertakkende stengels worden roodbruin. Aan elke stengel zit een pluim zwaar beladen met bloesem.
Dit type heeft een neiging tot "pootachtige" groei, en moet meestal gestekt worden.
De bladeren zijn sterk getand en kunnen bedekt zijn met een dun laagje haar. De onderste bladeren zijn hartvormig en groter dan de bovenste. Ze verwelken en vallen tegen het einde van de zomer af.
De bloemen hebben licht- tot helderblauwe stralen rond gele centrale schijven, en zijn ongeveer 2,8 liter van een inch in doorsnee.
Deze plant geeft de voorkeur aan volle zon, maar doet het ook goed in de halfschaduw.
Hij geeft de voorkeur aan organisch rijke, vochtige, goed gedraineerde grond, maar gedijt ook in gemiddelde grond met een droog tot gemiddeld vochtgehalte.
Dit hoge type is indrukwekkend wanneer het massaal wordt geplant, en groeit prachtig in informele wilde bloementuinen en op zichzelf staande bosjes.
Koop nu zaden bij Seedville via Amazon.
De Calico of zijdebloeiende aster, S. lateriflorum, is een middelgrote soort die over het algemeen ongeveer 0,6 tot 0,9 m hoog wordt met een gelijke breedte.
Deze soort heeft een bossige groeiwijze. De stengels zijn behaard en worden roodbruin. Er is enige horizontale vertakking, en staken kan noodzakelijk zijn.
De bladeren zijn ruw van structuur en smal, en kunnen enigszins behaard zijn. Ze zijn groter aan de onderkant van de plant en worden geleidelijk kleiner naar de bovenkant van de stengel toe.
De onderste bladeren kunnen wat gekarteld zijn aan de randen.
Deze plant heeft bronskleurig blad in de herfst.
De bloemen hebben witte stralen die paars getint kunnen zijn. Ze hebben een doorsnede van 1,5 tot 1,5 cm. De middelste schijven zijn geel en verkleuren naar roodpaars.
De bloesems staan in opstaande pluimen langs de bovenste zijde van elke stengel, en dit patroon is de reden voor de alternatieve naam, "zijbloeiers".
De planten gedijen in de volle zon tot halfschaduw. De ideale grond is organisch rijk en goed waterdoorlatend.
De waterbehoefte is laag tot matig.
Twee opmerkelijke eigenschappen zijn dat deze plant uitzonderlijk goed gedijt op verstoorde grond, zoals grond die is gerooid voor de bouw. Ook kan de plant af en toe overstromingen verdragen.
De Calico aster is een aantrekkelijke plant met gele en roodpaarse middenschijven, die een gevlekt - of calico - uiterlijk hebben.
Het is een funky anker in de rug van een bed, achter laag- en middelhoge planten, op voorwaarde dat hij gestekt wordt.
Koop nu zaden van Cheryl's Unique Bloem Zaden via Amazon.
Zie onze gids voor het kweken van calicoaster voor meer informatie.
De vorst- of behaarde aster, S. pilosum, is een inheemse soort die volwassen afmetingen bereikt van tussen de 0,6 en 1,2 m hoog en breed.
Hij heeft behaarde vertakkende stengels en een klonterende groeiwijze. Stevige, rechte stengels verkleuren naar bruin en worden houtachtig. Staken kan nodig zijn.
De bladeren zijn ook behaard, lansvormig en met licht gezaagde tot gladde randen. De onderste bladeren zijn groter en hebben de neiging af te vallen als de grond erg droog wordt.
De bloemen bestaan uit witte stralen die lichtgele centrale schijven omringen die uitrijpen tot roodpurper. Ze hebben een doorsnede van 3,5 cm en staan losjes bijeen op de toppen van de stengels.
Deze plant groeit het best in de volle zon tot halfschaduw.
De waterbehoefte is matig en af en toe overstromen is geen probleem voor deze plant.
Deze wilde en wollige soort, die door sommige tuiniers "onkruidachtig" wordt genoemd, kan het best op een locatie worden geplant waar hij zich kan verspreiden - zoals langs een omheining langs een weg, waar hij kan dienen als toevluchtsoord voor wilde dieren en als informele privacy-haag.
Zaden zijn verkrijgbaar op Amazon.
De New England aster, S. novae-angliae, is een hoge inheemse soort die 0,9 tot 1,8 m hoog kan worden met een breedte van 0,6 tot 0,9 m. Stekken is noodzakelijk.
De dikke, harige stengels groeien rechtop en vertakken zich niet. Behaarde lansvormige bladeren omzomen de stengels.
Bloemen met roze, paarse, violetblauwe of witte stralen staan in dichte kegelvormige pluimen aan de bovenkant van de stengels. Ze zijn 1,5 cm breed en hebben gele centrale schijven.
Volle zon tot halfschaduw en organisch rijke, goed doorlatende grond zijn ideaal voor deze soort. Een matige hoeveelheid water is vereist.
New England asters kunnen het best worden geplant op open plekken waar ze de ruimte hebben om zich te verspreiden, zoals in massabeplantingen langs erfgrenzen, of in speciale driften.
Zaden in verschillende maten zijn verkrijgbaar bij Eden Brothers.
Meer informatie over New England-asters in onze kweekgids.
De New York aster, S. novi-belgii, ook bekend als Michaelmas margriet, is een inheemse soort die een hoogte bereikt van 0,9 tot 1,8 m en een breedte van 0,6 tot 0,9 m. Hij heeft een opgaande groeiwijze en stengels die dunner zijn dan die van de New England soorten. Gezien de hoogte van de stengels is het nodig de stengels te stutten.
De bladeren zijn niet behaard, zoals die van de New England soort, maar glad. Ze zijn grijsgroen en lancetvormig met licht getande randen.
De diep roze- of purperrode bloemen staan in dichte pluimen bij elkaar. Ze hebben gele schijfkernen en zijn ongeveer 2,4 en een liter er inches in doorsnee.
De planten gedijen in de volle zon tot halfschaduw met organisch rijke en goed drainerende grond. Ze verdragen klei en hebben matig water nodig.
Deze soort lijkt sterk op de soort uit New England en komt het best tot zijn recht in massabeplantingen in bosjes, informele heggen en weiden, waar er ruimte is om zich uit te breiden.
Zaden nu te vinden op Amazon.
De zijdeachtige of Westerse zilveraster, S. sericeum, is een compacte inheemse soort die 0,3 tot 0,6 m hoog wordt. groot en breed.
Deze plant groeit in een compacte, samenklonterende stijl. De tere, draadachtige stengels staan meestal rechtop, met enkele lichte vertakkingen. Ze beginnen groen en worden bruin.
De bladeren zijn langwerpig tot lansvormig met gladde randen. Het loof verwelkt en valt meestal af tegen de tijd dat de bloemen verschijnen.
Zowel de stengels als de bladeren zijn bedekt met fijn, zijdeachtig haar, de basis voor de voornaamste algemene naam van deze plant.
De bloemen bestaan uit lavendelkleurige tot paarse stralen rond gele centrale schijven. Ze hebben een doorsnede van ongeveer 1,5 cm en zitten in een cluster aan de toppen van de stengels.
Ideaal is een standplaats in de volle zon en een zanderige, kiezelachtige bodem die goed draineert.
De waterbehoefte is laag tot gemiddeld, en deze plant verdraagt droogte bovengemiddeld goed.
Deze soort lijkt sterk op de aromatische soort, die hierboven is beschreven.
Goede standplaatsen in de tuin zijn onder andere de ruwe grond naast verharde gebieden zoals opritten en wegen, waar deze informele, minder opvallende plant het zicht van automobilisten niet belemmert en er ruimte is om zich uit te breiden.
Dit type is ook geschikt voor containertuinieren, xeriscaping, en locaties aan zee.
Zaden zijn verkrijgbaar bij Walmart.
Hemelsblauwe aster, S. oolentangiense, is een inheemse soort die 0,6 tot 0,9 m hoog wordt. De breedte varieert van 45,7 tot 61,0 cm.
Deze plant heeft een opgaande vorm met vertakkende stengels. Staken kan nodig zijn.
De ruwe, behaarde bladeren zijn langwerpig tot lansvormig. Ze zijn dicht en groot aan de basis en worden kleiner en schaarser naar de stengeltoppen toe, waar de bloemen losjes gegroepeerd zijn.
De bloesems hebben een doorsnede van ongeveer 1 cm. Ze hebben spaarzame blauwe stralen en gele centrale schijven. De tint van het blauw kan variëren van diep tot bleek, of het kan licht paars zijn.
Deze variëteit gedijt in de volle zon tot halfschaduw, met gemiddelde tot arme goed doorlatende grond.
De waterbehoefte is laag tot matig.
Een meer dan gemiddelde tolerantie voor zout, droogte en rotsachtige of ondiepe grond maken deze plant goed geschikt voor xeriscapes, tuinen aan zee, rotstuinen en plaatsen waar erosie een probleem is.
Deze plant is bedreigd in de staat New York.
Zoek nu startplanten bij Natuur Heuvels Nursery.
Zie onze gids voor het kweken van hemelsblauwe aster voor meer informatie.
De gladde of gladde blauwe aster, S. laeve, is een inheemse soort die 0,6 tot 1,2 m hoog wordt op volwassen leeftijd. Hij heeft een breedte van 0,3 tot 0,6 m. Met een rechtopstaand profiel en weinig vertakking hebben de stengels een blauwachtige tint, en de bovenste bladeren zijn zeer klein.
De blauwgroene, ovale tot lansvormige bladeren zijn enigszins getand. Ze zijn uitzonderlijk glad, vandaar de naam.
De bloesems staan in losse pluimen. De bloemen hebben lavendelkleurige, paarse of witte tinten en omringen gele centra die naar roodachtig verkleuren.
Ze hebben een doorsnede van ongeveer 0,9 en een liter er inches, en zijn zo winterhard dat ze vaak blijven bloeien na een vorstperiode.
Deze plant geeft de voorkeur aan volle zon en een gemiddelde, goed doorlatende grond. De waterbehoefte is laag tot matig.
Net als het hemelsblauwe type verdraagt dit ras droogte bovengemiddeld goed, evenals ondiepe en rotsachtige grond.
Deze plant doet het het best als er geen concurrentie is van andere krachtige groeiers.
Hij is geschikt voor xeriscaping, rotstuinen en de kust, vooral waar erosiebestrijding nodig is.
Zoek nu startplanten bij Natuur Heuvels Nursery.
De Stokes' aster, Stokesia laevis, is een inheemse soort met een compacte hoogte van 0,3 tot 0,6 m, en een breedte die varieert van 1 tot 0,3 en een halve m. In tegenstelling tot andere soorten die geschikt zijn voor de USDA Winterharde Zones 3 tot 8, gedijt deze soort het best in de Zones 5 tot 9.
Bovendien bloeit hij vroeger dan de meeste andere, van het laat voorjaar of de vroege zomer tot halverwege de zomer. Met deadheading zal hij waarschijnlijk een tweede bloeiperiode hebben in het begin van de herfst.
Deze plant groeit rechtop. Hij heeft elliptische tot lansvormige bladeren die groot zijn aan de basis en geleidelijk kleiner naarmate ze de stengels opstijgen.
De bladeren zijn groenblijvend in de warmere klimaten. De bloemen zijn lavendelblauw en lijken op de bachelorknop, met gevederde stralen en geen gele middenschijf.
Gecultiveerde variëteiten zijn verkrijgbaar in de kleuren blauw, paars en wit. Ze zijn ook vrij groot met een diameter van 2 en een halve inch.
Deze soort doet het het beste in de volle zon tot halfschaduw. Het geeft de voorkeur aan vochtige, zanderige grond, maar verdraagt gemiddelde kwaliteit, mits de afwatering goed is.
S. laevis is een uitstekende perkplant en ideaal om in containers te kweken. Vind nu zaden bij Walmart.
De purperaster, Aster tataricus, komt inheems uit Siberië. Botanische soorten kunnen meer dan 1,8 m hoog zijn, met een spreiding van 0,3 tot 0,9 m op de eindvervaldag.
Stevige rechtopstaande stelen hoeven zelden te worden uitgezet. De bladeren zijn bijzonder groot aan de basis en kunnen tot 0,6 m lang worden en worden kleiner naarmate ze dichter bij de stengeltoppen komen.
De bloemen zijn 2,5 cm in doorsnee. Ze hebben lavendelblauwe stralen en een gele middenschijf.
De stralen zijn breed en draaien naar boven, in tegenstelling tot de smalle, naaldachtige stralen van andere soorten. Bovendien vormen ze, in locatie van te clusteren in kegelachtige pluimen, meer een afgeplatte groep bloesems.
Deze soort heeft een standplaats in de volle zon nodig, met een goed doorlatende grond van gemiddelde kwaliteit. De waterbehoefte is matig en vertoont een bovengemiddelde droogteresistentie.
De beste toepassingen voor deze zelfuitstekende plant zijn onder meer plaatsing aan de achterkant van de border en verwildering in weilanden en op zichzelf staande driften. Vind nu zaden op Amazon. U kunt meer informatie vinden in onze gids voor het kweken van tataarse aster.
Naast deze 11 botanische soorten zijn er tal van gecultiveerde variëteiten beschikbaar. Zorg ervoor dat u de beschrijvingen goed leest, want planten kunnen kleiner en compacter zijn, of kleuren hebben die afwijken van de soort zoals die in de natuur voorkomt.
Als je een zaadspaarder bent, weet dan dat alleen zaden van botanische soorten kunnen worden gebruikt om een exacte replica van de ouderplant te reproduceren. Zaden die zijn bewaard van cultivars, met name hybriden, kunnen verschillende kenmerken opleveren of ze kunnen steriel zijn.
Meerjarige asters zijn niet je typische opzichtige tuinplant, maar de gecombineerde visuele impact van meerdere kleine bloesems zorgt voor een gedurfde impact in de tuin. Een beetje smerig, hoge planten hebben de neiging om om te vallen en moeten waarschijnlijk worden uitgezet om ze rechtop te houden.
Ik vind ze bijzonder aantrekkelijk langs omheinde terreingrenzen waar ze zich naar believen kunnen verspreiden, en een steeds groter wordende strook van kleur creëren om ongewenste uitzichten te blokkeren. Voeg daarbij de krioelende nuttige insecten die ze aantrekken, en je hebt een tuin die bruist van het leven wanneer de bloemen bij warm weer vervagen en er een lichte kilte in de avondlucht hangt.
Nu je 11 astersoorten hebt leren kennen, is het tijd om een beetje buiten de lijntjes te kleuren en tussen je goed opgevoede planten locatie te maken voor een paar wilde planten die ervan houden om hun haren los te laten en te roemen in de afnemende zomerdagen. Kweek je meerjarige asters? Laat het ons weten in de reacties hieronder en deel gerust een foto! En voor meer informatie over het kweken van asters in uw tuin heeft u de volgende handleidingen nodig: